حادثه‌ای تلخ در یکی از معادن زغال‌سنگ طبس، بار دیگر زنگ خطر ایمنی در معادن ایران را به صدا درآورد. با جان باختن بیش از ۵۰ معدن‌کار در یک سانحه، سوالات جدی در مورد نظارت و مسئولیت‌پذیری در صنعت معدن‌کاری مطرح شده است. آیا باز هم باید کودکان ایرانی دستان نوازش پدرانشان را در خاک گم کنند تا صدای اعتراض نسبت به شرایط ناامن کار به گوش مسئولان برسد؟

بازرسی ایمنیِ معادن را به بخش خصوصی واگذار کنید

سیداحمد نبوی فعال حوزه اجتماعی طی یادداشتی در صفحه شخصی اش در فضای مجازی نوشت : سال ۱۳۸۲ حادثه ای در یکی از معادن زغال سنگ طبس رخ داد که در آن اتفاق متاسفانه ۲ معدن کار جان باخته بودند و بنده بعنوان مشاور وزیر کار وقت و مدیر کل حراست وزارتخانه و با دستور ایشان به منطقه مراجعت کرده و حدود یک هفته ضمن حضور در میان خانواده جانباختگان و شرکت در مراسم ترحیم آنان باتفاق نماینده دادستان، بازرس کار، نمایندگان استانداری و محیط زیست به معدن مذکور رفته و چند روز به بررسی ایمنی معدن و گفتگو با نجات یافتگان پرداختیم ماحصل این بازدید طولانی، تهیه گزارشی بود که کارفرما را مکلف به تعطیلی معدن با پرداخت حقوق کارگران تا زمان ایمن نمودن معدن شد که تنها طی سه ماه و پس از بازدید مجدد با ادامه کار معدن موافقت گردید ( البته با رفع مسئولیتهای قضایی ایجاد شده برای کارفرما در قبال خسارت جانی و مالی کارگران آسیب دیده ).

در همان سال طی گزارشی مبسوط درخواست کردیم که کلیه معادن زغال سنگ از این قاعده پیروی کنند که متاسفانه کارفرمایان بزرگ از این دستورالعمل پیروی نکرده و شامل مرور زمان گردیده و به فراموشی سپرده شد و هر از چند گاهی حوادث ناگواری همچون حادثه دیروز با بیش از ۵۰ معدنکار جانباخته که کام یک ملت را تلخ می نماید مواجه می شویم .

مسئولین وزارت تکرار و وزارت صمت بیایید و یکبار برای همیشه جلوی این کشتار را بگیرید و با صاحبان معادنی که با کسب سودهای سرشار کمترین وقعی برای جان کارگرانشان قائل نیستند برخورد نمایید .

پیشنهاد میکنم تا بازرسی ایمنی و مدیریت HSE معادن را به بخش خصوصی سپرده و این تشکل های صنفی تخصصی مرتبط با حوزه ای ایمنی کارگاهها با راه‌اندازی سامانه‌ای مستقل و قابل استناد برای ثبت گزارش‌های لحظه ای و آنلاین کارگاهی در خصوص ایمنی محیط کار و حوادث کار اقدام نمایند و در مونیتورینگ این سامانه‌ علاوه بر مسئولان ایمنی کارگاهها، امکان گزارش‌گیری از سوی کارگران شاغل در آن کارگاهها نیز وجود داشته باشد.

راه‌اندازی چنین سامانه‌ای نخستین گام برای کنترل مدیریت ایمنی و حوادث کار است. گامی که می‌تواند زمینه‌های مشروعیت، مقبولیت و قدرت یابی تشکل‌های صنفیِ ایمنی و بهداشت کار و نظارت مستقیم بازرسان آنها بر شرایط کارگاهها را فراهم کند و ضمن کنترل ایمنی کارگاهها و معادن پر خطر کشور ، باری از روی دوش دولت بردارد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha