به گزارش سلامت نیوز به نقل از "مدیسن نت"،یک مطالعه جدید از کره جنوبی نشان داده که گروهی از داروهای دیابت با نام مهارکننده‌های سدیم-گلوکز کوترانسپورتر-۲ (SGLT2)، که معمولاً برای کاهش قند خون تجویز می‌شوند، می‌توانند احتمال ابتلا به بیماری‌های زوال عقل، آلزایمر و پارکینسون را کاهش دهند. این داروها، که با تحریک کلیه‌ها قند را از خون دفع می‌کنند، اکنون به‌عنوان محافظی بالقوه برای مغز نیز در نظر گرفته می‌شوند.
کاهش چشمگیر خطر زوال عقل و بیماری‌های مغزی
محققان دریافتند که مصرف مهارکننده‌های SGLT2 با کاهش حدود ۲۰ درصدی خطر ابتلا به بیماری آلزایمر و پارکینسون و کاهش ۳۰ درصدی خطر زوال عقل مرتبط با بیماری عروق خونی در مغز همراه است. این یافته‌ها نشان می‌دهند که علاوه بر کنترل دیابت، این داروها نقش محافظتی نیز در سلامت مغز ایفا می‌کنند.
دکتر «مینیونگ لی»، محقق ارشد این مطالعه از دانشگاه یونسی در سئول کره جنوبی، در این باره اظهار داشت: «حتی پس از تنظیم عوامل مختلفی مانند فشار خون، قند خون، کلسترول و عملکرد کلیه، نتایج همچنان ثابت و قابل‌اعتماد بودند. این موضوع نشان می‌دهد که تأثیر مثبت مهارکننده‌های SGLT2 تنها به مدیریت دیابت محدود نمی‌شود و ممکن است به محافظت از مغز نیز کمک کند.»
بررسی آماری افراد مبتلا به دیابت نوع ۲
این پژوهش، داده‌های مربوط به نزدیک به ۳۵۹۰۰۰ بیمار مبتلا به دیابت نوع ۲ را که در فاصله زمانی سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۹ در کره جنوبی تحت درمان با داروهای دیابت قرار داشتند، بررسی کرد. این بیماران در دو گروه تقسیم شدند: یک گروه که مهارکننده‌های SGLT2 مصرف می‌کردند و گروه دیگری که از سایر داروهای خوراکی دیابت استفاده می‌کردند.
نتایج نشان داد که میزان ابتلا به آلزایمر در میان افرادی که از مهارکننده‌های SGLT2 استفاده می‌کردند، کمتر از ۴۰ مورد در هر ۱۰ هزار نفر در سال بود. این در حالی است که این رقم در میان مصرف‌کنندگان سایر داروهای دیابت حدود ۶۴ مورد بود. همچنین، میزان زوال عقل عروقی در گروه مصرف‌کنندگان مهارکننده‌های SGLT2 تقریباً ۱۱ مورد در هر ۱۰ هزار نفر در سال بود، در مقایسه با حدود ۱۹ مورد برای مصرف‌کنندگان داروهای دیگر.
کاهش میزان پارکینسون در بیماران دیابتی
همچنین یافته‌ها نشان داد که نرخ ابتلا به پارکینسون در میان افرادی که مهارکننده‌های SGLT2 مصرف می‌کردند، حدود ۹ مورد در هر ۱۰ هزار نفر بود. این در حالی است که در گروه دیگر، این نرخ به نزدیک به ۱۴ مورد در هر ۱۰ هزار نفر رسید. این تفاوت قابل توجه نشان می‌دهد که مهارکننده‌های SGLT2 ممکن است تأثیر مثبتی در کاهش خطر ابتلا به پارکینسون داشته باشند.
نیاز به تحقیقات بیشتر در آینده
دکتر لی و تیمش تأکید کردند که این مطالعه نتایج خود را در یک بازه زمانی کمتر از پنج سال به دست آورده است. به همین دلیل، برای بررسی دقیق‌تر و تعیین تأثیرات بلندمدت این داروها بر سلامت مغز، نیاز به مطالعات بیشتری وجود دارد. به گفته محققان، یافته‌های اولیه این پژوهش نویدبخش کشفیات جدیدی در زمینه کاربردهای داروهای دیابت در پیشگیری از بیماری‌های مغزی است.
نظر شما