محمدرضا زرگرزاده، عضو هیات‌مدیره انجمن علمی داروسازان ایران، در گفتگو با روزنامه دنیای اقتصاد با بیان این موضوع اظهار کرد: نظام دارویی یک نظام چندبخشی است که بخش‌های مختلفی در آن درگیر هستند؛ از وزارت بهداشت گرفته تا سازمان برنامه و بودجه، مجلس شورای اسلامی، وزارت امور اقتصادی و دارایی، سازمان امور مالیاتی و گمرک. وی تأکید کرد که برای ساماندهی این وضعیت، نیاز به یک شبکه منسجم تصمیم‌گیری تحت نظر سازمان غذا و دارو وجود دارد تا نیازها شناسایی و تأمین شوند.

زرگرزاده با انتقاد از نبود نگاه زنجیره تأمین به‌جای زنجیره تحمیلی گفت: ما به جای نگاه زنجیره تأمین، به هر بخش به‌صورت مجزا نگاه می‌کنیم و این باعث می‌شود که بخش‌های دیگر زنجیره از نظر خارج شوند.

در پاسخ به پرسشی درباره دلایل کمبود دارو در کشور، وی عدم وجود برنامه، ناهماهنگی، و فقدان درک متقابل از مشکلات یکدیگر را از مهم‌ترین مشکلات دانست. او توضیح داد: تأخیر در ایفای تعهدات دارویاری، تأخیر بیمه‌ها در انتقال منابع مالی به زنجیره تأمین، و تأخیر در توزیع دارو، کل زنجیره تأمین دارو را مختل کرده است.

زرگرزاده در خصوص آمار کمبود دارو بیان کرد که اطلاعات دقیقی ندارد، اما مشکلات مردم در تأمین برخی داروها واضح است. او همچنین تأکید کرد که بزرگ‌ترین مسئله در حوزه دارو، وضعیت ناسالم اقتصاد دارویی کشور است که باعث ایجاد مشکلات جدی برای داروخانه‌ها، شرکت‌های پخش، و تولیدکنندگان دارو شده است.

وی افزود: اگر به‌سرعت به این مشکلات رسیدگی نشود، اقتصاد دارویی کشور به وضعیتی بحرانی‌تر از وضعیت کنونی خواهد رسید. زرگرزاده پیشنهاد داد که بالاترین مقام اجرایی کشور باید شورایی متشکل از تمامی ذی‌نفعان ایجاد کند تا همه طرف‌ها به‌صورت هماهنگ به یک برنامه جامع برای حل مشکلات بازار دارویی کشور برسند.

زرگرزاده در پایان تأکید کرد که نبود نگاه جامع به زنجیره تأمین دارو از صفر تا صد و فقدان برنامه منسجم، از دلایل اصلی بروز نابسامانی‌های دارویی در کشور است.