به گزارش سلامت نیوز به نقل از انجمن دیابت بریتانیا، تعدادی از شرایط و بیماری ها می توانند با دیابت ارتباط داشته باشند. برای مثال:

• بیماری سلیاک
• بیماری تیرویید
• سندرم تخمدان پلی کیستیک
• دیابت بی مزه
• Necrobiosis lipoidica diabeticorum
• ماستوپاتی
• شرایط عضلانی
• سندرم تونل کارپال
• مشکلات دندانی
• هموکروماتوز
• مقاومت به انسولین و مقاومت شدید به انسولین
• پانکراتیت

دیابت همچنین می تواند خطر ابتلا به انواع خاصی از سرطان را افزایش دهد.

بیماری سلیاک

بیماری سلیاک یک بیماری خودایمنی شایع است که از هر 100 نفر 1 نفر را مبتلا می‌کند، اما تنها 10 تا 15 درصد آن تشخیص داده می‌شود.

گلوتن باعث واکنش ایمنی در افراد مبتلا به بیماری سلیاک می شود و گلوتن به پوشش روده کوچک آسیب می رساند. سایر قسمت های بدن ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند.

بیماری سلیاک در افرادی که دیابت نوع 1 دارند شایع تر است، زیرا هر دو بیماری خود ایمنی هستند و از نظر ژنتیکی به هم مرتبط هستند. برخی از افراد مبتلا به دیابت نوع 1 متوجه می شوند که تنها پس از شروع انسولین است که علائم بیماری سلیاک مشخص می شود.

برخی از افراد مبتلا به دیابت نوع 1 دارای یک نوع از بیماری سلیاک هستند که علائمی ندارد، به این معنی که هیچ علامتی آشکار نیست و تنها با غربالگری تشخیص داده می شود.

هیچ ارتباطی بین بیماری سلیاک و دیابت نوع 2 وجود ندارد.

اگر فکر می کنید ممکن است بیماری سلیاک داشته باشید باید:

• علائم خود را با پزشک خود در میان بگذارید
• پزشک عمومی شما می‌تواند یک آزمایش خون ساده انجام دهد تا به دنبال آنتی‌بادی ساخته شده توسط بدن در پاسخ به خوردن گلوتن باشد.
• پزشک عمومی شما می تواند شما را برای یک آزمایش ساده به نام "بیوپسی روده" به یک متخصص گوارش ارجاع دهد. نمونه‌های کوچکی از پوشش روده جمع‌آوری می‌شوند و بعداً زیر میکروسکوپ بررسی می‌شوند تا ناهنجاری‌های معمول در بیماری سلیاک بررسی شود.

دستورالعمل‌های بالینی توصیه می‌کنند که همه کودکان و جوانان مبتلا به دیابت نوع 1 در صورت تشخیص از نظر بیماری سلیاک غربالگری شوند. همچنین توصیه می شود بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 1 از نظر بیماری سلیاک ارزیابی شوند. همچنین در صورت وجود علائم و نشانه های بیماری سلیاک، آزمایش باید به هر کسی ارائه شود.

بیماری تیرویید

دو نوع اختلال تیروئید وجود دارد:

• کم کاری تیروئید (که در آن بدن هورمون های تیروئید کافی تولید نمی کند)
• پرکاری تیروئید (که در آن بیش از حد تولید می شود)

مشکلات تیروئید در افراد مبتلا به دیابت بیشتر از افراد بدون دیابت است، به خصوص در افراد مبتلا به نوع 1، زیرا سلول های بدن می توانند به تیروئید حمله کرده و سلول ها را از بین ببرند، همانطور که سلول های تولید کننده انسولین در پانکراس را انجام می دهند.

بزرگسالان و کودکان می توانند تحت تأثیر قرار گیرند و کم کاری تیروئید در افراد مبتلا به نوع 1 شایع تر است. افراد مبتلا به نوع 2 نیز بیشتر در معرض ابتلا به مشکلات تیروئید هستند، اما مشخص نیست که چرا این اتفاق می افتد.

نه کم کاری تیروئید و نه پرکاری تیروئید قابل درمان نیستند، اما هر دو را می توان با دارو کنترل کرد.

سندرم تخمدان پلی کیستیک

سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) حدود 5 تا 10 درصد از زنان را تحت تاثیر قرار می دهد و می تواند باعث افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 شود و ممکن است خطر ابتلا به بیماری قلبی را نیز افزایش دهد. PCOS با مقاومت به انسولین و سطوح بالای انسولین در گردش خون مرتبط است. حدود 10 تا 20 درصد از زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک گاهی اوقات به دیابت نوع 2 مبتلا می شوند.

PCOS قابل کنترل است. گزینه های درمانی شامل حفظ وزن مناسب و فعالیت بدنی و داروی متفورمین است که اغلب برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 تجویز می شود.

دیابت بی مزه

دیابت بی مزه زمانی ایجاد می شود که غده هیپوفیز در تولید هورمون وازوپرسین، که به نام AVP نیز شناخته می شود، مشکل داشته باشد، یا زمانی که عملکرد AVP دیگر به طور موثر در کلیه ها کار نمی کند که بدان معناست که بدن مقادیر بیشتری ادرار تولید می کند زیرا کلیه ها قادر به حفظ آب نیستند.

دیابت بی مزه و دیابت ملیتوس شرایط جداگانه ای هستند و بسیار نادر است که یک بیمار مبتلا به دیابت به دیابت بی مزه نیز مبتلا شود.

نکروبیوزیس لیپوئیدی دیابتیکوروم(Necrobiosis lipoidica diabeticorum)

نکروبیوزیس لیپوئیدی دیابتیکوروم یک اختلال پوستی است که به نام نکروبیوز یا NLD نیز شناخته می‌شود و می‌تواند با دیابت مرتبط باشد.

NLD بسیار نادر است و تنها 0.3 درصد از افراد مبتلا به دیابت را تحت تأثیر قرار می دهد. این بیماری بیشتر در بزرگسالان جوان یا در اوایل میانسالی رخ می دهد و در زنان سه برابر مردان شایع تر است. علت ناشناخته است و مهم نیست که دیابت چقدر خوب مدیریت شود.

NLD معمولاً به صورت لکه های کوچک، بیضی شکل، قرمز تیره یا زرد قهوه ای با سطح براق ضخیم ظاهر می شود.

در حالی که گزینه هایی برای درمان وجود دارد، از جمله استروئیدها، اثرات آن می تواند ناامید کننده باشد.

ماستوپاتی

ماستوپاتی نامی است که به بافت فیبری (سخت) پستان داده می شود که می تواند در افراد مبتلا به دیابت ایجاد شود.

ماستوپاتی دیابتی نادر است و معمولاً در زنانی که در دوران پیش از یائسگی هستند و سال‌هاست که دیابت نوع 1 دارند دیده می‌شود.

اغلب ماستوپاتی دیابتی با سایر عوارض دیابت همراه است و مشخص نیست که چه چیزی باعث ماستوپاتی دیابتی می شود، اما سطوح بالای گلوکز خون مداوم ممکن است نقش داشته باشد.

اگر متوجه هرگونه توده یا سختی در سینه‌های خود شدید، باید در اسرع وقت به پزشک خود مراجعه کنید تا او بتواند علت را بررسی کند.

ابتلا به ماستوپاتی دیابتی به این معنی نیست که شما در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه نیز هستید.

شرایط عضلانی

شرایط عضلانی می تواند هر کسی را تحت تاثیر قرار دهد، اما افراد مبتلا به دیابت در معرض خطر بیشتری هستند.

تحرک محدود مفصل

تحرک محدود مفاصل (همچنین به عنوان cheiroarthropathy دیابتی شناخته می شود) باعث می شود مفاصل انعطاف طبیعی خود را از دست بدهند. اگرچه بیشتر در دست ها شایع است، اما می تواند مچ دست، آرنج، شانه، زانو، مچ پا، گردن و کمر را درگیر کند و با عوارض میکروواسکولار دیابت – نفروپاتی (بیماری کلیوی) و رتینوپاتی (بیماری چشم) همراه است.

با نگه داشتن سطح گلوکز خون تا حد ممکن نزدیک به هدف درمان می شود، اما فیزیوتراپی و تزریق استروئید نیز ممکن است مفید باشد.

شانه ی یخ زده

شانه یخ زده باعث درد، سفتی و محدودیت تحرک در شانه می شود.

این بیماری در افرادی که به مدت طولانی دیابت داشته اند، افرادی سالخورده، افرادی با سابقه حمله قلبی و یا دارای عوارض میکروواسکولار دیابت (رتینوپاتی و نفروپاتی) ، بیشتر دیده می شود.

این بیماری با مسکن، تزریق استروئید، فیزیوتراپی و در برخی موارد جراحی درمان می شود.

انقباض دوپویترن

انقباض دوپویترن باعث انقباض انگشتان (به ویژه انگشت حلقه و انگشت کوچک) به سمت کف دست می شود، بنابراین نمی توان آنها را صاف کرد. این بیماری در افرادی که برای مدت طولانی دیابت داشته اند، افراد سالخورده و یا دارای عوارض میکروواسکولار دیابت، شایع است.

این بیماری به طور کلی با جراحی درمان می شود.

انگشت ماشه ای

انگشت ماشه ای (همچنین به عنوان تنوسینوویت تنگی شناخته می شود) یک بیماری دردناک است که تاندون های دست را تحت تاثیر قرار می دهد. هنگامی که انگشت یا شست به سمت کف دست خم می شود، تاندون گیر می کند و انگشت قفل می شود.

این بیماری بیشتر در انگشت حلقه دیده می شود و در افرادی که به مدت طولانی دیابت داشته اند، افرادی در سنین بالاتر و یا افرادی که رتینوپاتی یا نفروپاتی دارند، شایع تر است.

این مشکل با تزریق استروئید، آتل زدن انگشت یا در برخی موارد جراحی درمان می شود.

سندرم تونل کارپال

علائم سندرم تونل کارپال شامل درد، بی حسی یا سوزن سوزن شدن در دست و مچ، به ویژه انگشت شست، سبابه و انگشت میانی است.

درد (اغلب به عنوان سوزن سوزن شدن یا سوزش توصیف می شود) اغلب در شب بدتر می شود. با آتل زدن مچ دست، تزریق استروئید و در برخی موارد جراحی درمان می شود.

مشکلات سلامت دندان

مشکلات دندانی در افراد دیابتی بیشتر دیده می شود. تخمین زده می شود که افراد مبتلا به دیابت نوع 2 سه برابر بیشتر از افراد بدون دیابت در معرض مشکلات دندانی قرار دارند و این خطر برای افراد مبتلا به نوع 1 نیز افزایش می یابد.

مشکلات دهان و دندان ممکن است در افراد مبتلا به دیابت به دلایل مختلف رخ دهد، به همین دلیل است که به طور منظم به دندانپزشک مراجعه کنید و در مورد دیابت خود به آنها بگویید. افراد مبتلا به دیابت که به طور مداوم سطح گلوکز خون بالایی دارند، بیشتر در معرض مشکلات دندانی هستند.

هموکروماتوز

هموکروماتوز زمانی است که آهن بیش از حد در خون وجود دارد و می تواند منجر به دیابت شود. این نوع دیابت، دیابت ثانویه است و مانند نوع 1 است.

مقاومت به انسولین و مقاومت شدید به انسولین

مقاومت به انسولین (IR) زمانی رخ می دهد که سلول های بدن به درستی به انسولین پاسخ نمی دهند. این بدان معناست که انسولین تولید شده توسط پانکراس نمی تواند به طور موثر مورد استفاده قرار گیرد. افراد مبتلا به IR ممکن است به مقدار بسیار بیشتری انسولین یا سایر داروهای حساس کننده به انسولین نیاز داشته باشند تا به اهداف گلوکز خون خود برسند و در آن باقی بمانند.

شایع ترین علت IR چاقی است، اما برخی از شرایط نادر دیگر می توانند باعث IR و گاهی اوقات حتی مقاومت شدید به انسولین (SIR) شوند. شرایط نادری که باعث ایجاد SIR می شود شامل جهش گیرنده انسولین، آنتی بادی های گیرنده انسولین و لیپودیستروفی (توزیع غیر طبیعی چربی) است. هر دو IR و SIR در دوران بلوغ و بارداری شدیدتر هستند و ممکن است در این زمان ها تشخیص داده شوند.

در حالی که IR و SIR همیشه منجر به دیابت نمی شوند، دیابت یک پیامد شایع این بیماری است زیرا پانکراس قادر به تولید انسولین کافی نیست و سطح قند خون افزایش می یابد. با وجود این، مهم است که بدانیم IR و SIR مشابه دیابت نیستند. اگر لوزالمعده قادر به تولید انسولین کافی برای غلبه بر مقاومت باشد، دیابت ایجاد نمی شود.

کاهش وزن، تغذیه سالم و ورزش و داروهای متفورمین و پیوگلیتازون می توانند IR و SIR را بهبود بخشند. برخی از بیماران مبتلا به SIR به درمان های تخصصی از جمله درمان با مترلپتین، سرکوب سیستم ایمنی، درمان با انسولین بسیار متمرکز یا ترکیبی از این سه نیاز دارند.

پانکراتیت

پانکراتیت زمانی اتفاق می‌افتد که پانکراس، اندام کوچکی که در پشت معده در شکم شما قرار دارد، ملتهب می‌شود که می تواند منجر به دیابت نوع 3c شود.

لوزالمعده شما هورمون انسولین را تولید می کند که سطح گلوکز خون بدن شما را تنظیم می کند. همچنین آنزیم های گوارشی تولید می کند که به شما در هضم غذا کمک می کند.

دو نوع پانکراتیت وجود دارد، پانکراتیت حاد و پانکراتیت مزمن.

پانکراتیت حاد

پانکراتیت حاد زمانی است که پانکراس شما به طور ناگهانی در مدت زمان کوتاهی ملتهب می شود. علائم و نشانه های شایع پانکراتیت حاد عبارتند از:

• درد شدید در شکم
• احساس یا بیمار بودن
• مشکل در هضم غذا
• اسهال

ممکن است نیاز به درمان در بیمارستان داشته باشید، اما اگر وضعیت شما شدید نباشد احتمال دارد در چند روز به طور کامل بهبود پیدا کنید.

پانکراتیت مزمن

اگر پانکراس شما به مرور زمان ملتهب بماند، سلول ها ممکن است برای همیشه آسیب ببینند و به درستی کار نکنند. به این وضعیت پانکراتیت مزمن می گویند. علاوه بر علائم پانکراتیت حاد، علائم و نشانه های رایج پانکراتیت مزمن نیز شامل موارد زیر است:

• مدفوع چرب
• کاهش وزن بدون تلاش

مهم است که از این علائم آگاه باشید تا بتوانید در اسرع وقت درمان مورد نیاز خود را دریافت کنید.

تقریباً از هر 3 نفر مبتلا به پانکراتیت مزمن یک نفر به دیابت نوع 3c مبتلا می شود. این به این دلیل است که سلول های آسیب دیده از تولید انسولین کافی توسط پانکراس جلوگیری می کنند.