به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایندیپندنت فارسی، مطالعه‌ای که روز چهارشنبه در نشریه نیچر منتشر شد نشان داد یک هورمون دلیل عمده بروز تهوع و استفراغ صبحگاهی است که اغلب از نشانه‌های سه‌ماهه نخست بارداری محسوب می‌شود.

پژوهشگران می‌گویند این کشف به درمان‌های بهتری برای تهوع صبحگاهی ازجمله موارد نادر مرگبار آن منجر می‌شود.

نشریه نیویورک تایمز گزارش می‌دهد این مطالعه پژوهش پیشین را که به هورمونی به نام جی‌دی‌اف۱۵ (GDF15) اشاره کرده بود تایید می‌کند و به گفته دانشمندان، میزان این هورمون در خون زن باردار - و همچنین قرار گرفتن در معرض این هورمون پیش از بارداری - باعث تشدید علائم می‌شود.

بیش از دو سوم زنان باردار معمولا در سه ماهه نخست بارداری دچار حالت تهوع و استفراغ می‌شوند. تقریبا ۲ درصد از زنان به دلیل ابتلا به هایپرامسیس گراویداروم یا تهوع و استفراغ شدید بارداری در بیمارستان بستری می‌شوند. این بیماری به سوءتغذیه، کاهش وزن و کم‌آبی بدن منجر می‌شود، خطر زایمان زودرس، مسمومیت بارداری و لخته‌شدن خون را افزایش می‌دهد و زندگی مادر و جنین را تهدید می‌کند.

به گفته کارشناسان، شاید از آنجا که تهوع و استفراغ در دوران بارداری شایع است، پزشکان غالبا هایپرامسیس را نادیده می‌گیرند و ریشه علائم شدید آن را روانی می‌دانند.

دکتر مارلنا فیزو، متخصص ژنتیک دانشکده پزشکی کک در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: «۲۰ سال است که روی این موضوع کار می‌کنم و هنوز شاهد گزارش‌هایی هستم که می‌گوید زنانی در اثر همین بیماری مرده‌اند، جنینشان سقط شده یا با آن‌ها بدرفتاری شده است.»

هورمون ماده‌ای شیمیایی است که پیام‌هایی را به سراسر بدن ارسال می‌کند. بسیاری از بافت‌ها در واکنش به استرس، مانند یک عفونت، جی‌دی‌اف۱۵ آزاد می‌کنند و علامت آن بسیار مشخص است: گیرنده‌های این هورمون در بخشی از مغز که مسئول احساس تهوع و استفراغ است جمع شده‌اند.

فیزو و همکارانش در دانشگاه کمبریج با اندازه‌گیری این هورمون در زنان باردار دریافتند سطح جی‌دی‌اف۱۵ در آن‌هایی که بیش از حد استفراغ می‌کنند، در دوران بارداری به مراتب بیشتر از زنانی است که هیچ علامتی ندارند.

افزون بر آن، فرضیه دیگری نیز مطرح شده است که قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض جی‌دی‌اف۱۵ پیش از بارداری می‌تواند اثر محافظتی داشته باشد و حساسیت زنان را نسبت به افزایش شدید این هورمون دراثر رشد جنین کمتر کند.

به این ترتیب شاید بتوان پیش از بارداری، با تجویز مقدار کم این هورمون برای زنانی که در معرض خطر قرار دارند، از بروز این بیماری جلوگیری کرد.