به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایرنا وقتی از اهدای عضو صحبت می‌کنیم شاید به زبان ساده باشد اما معنای عمیقی در پشت آن نهفته است؛ زمانی که میدانی عزیزترین فرد زندگی تو دیگر هیچ وقت به زندگی برنمی‌گردد اما می توانی در چند زندگی دیگر او را دوباره متولد کنی و زندگی جدیدی را برای چندین انسان تازه کنی حس عجیبی را خلق می‌کند.

البته باور رفتن کسی که تا چند ساعت پیش در کنار هم بودید و نمی توانی کاری برایش انجام دهی روح انسان را می‌شکند، شاید حتی به فکر معجزه ای اما می‌دانی که امکان پذیر نیست...

اما تصور اینکه می‌توان زندگی های جدید را به جریان در آوری و تولدی دوباره را خلق کنی و قلب عزیزت در بدن فرد دیگری می‌تپد، حس اینکه او زنده است را به ما القا می‌کند.

وقتی اشک شوق و شادی را در چشمان چند انسان می‌بینی که با یک عضو جدید می‌توانند دوباره به زندگی برگردند و شاد باشند آنگاه حسی در انسان ایجاد می‌شود که با هیچ حسی قابل مقایسه نیست و آتش غم فروکش خواهد کرد.

نور امیدی که در زندگی چند انسان روشن می‌شود بازتابش به زندگی ما نیز برمی‌گردد...

وقتی با خانواده‌هایی که اعضای عزیزان خود را اهدا کرده اند صحبت می‌کنیم صدای همراه با بغض اما با آرامش خاصی را دارند که غم آنها را قابل تحمل‌تر می‌کند و خوشحال از اینکه محبوب آنها زنده است و در چند جسم دیگر متولد شده است.

آنها تصور می‌کنند که عزیز آنها از دست نرفته و زنده است دوست دارند، افرادی که با قلب، کلیه و کبد و یا هر عضو جدید به زندگی برگشته اند را ببینند و در آغوش بکشند گویی محبوب آنها زنده است.

با اهدای عضو این حس به ما دست می‌دهد که مرگ پایان زندگی برای فرد مرگ مغزی نیست بلکه با رویش چند زندگی دیگر دوباره متولد می‌شود.

پزشکان و اساتید بر این باورند که فرهنگ سازی، آگاه سازی و اطلاع رسانی بیشتر در زمینه مرگ مغزی به ویژه از نظر علمی می‌تواند تاثیر بیشتری در پذیرفتن این موضوع داشته باشد تا شاید جان انسان‌های بیشتری نجات یابد.

وضعیت اهدای عضو در خوزستان هنوز مطلوب نیست

یک فوق تخصص جراحی پیوند در گفت و گو با خبرنگار ایرنا بیان کرد: وضعیت اهدای عضو در خوزستان نسبت به سال‌های گذشته بهبود یافته اما در مجموع با توجه به آمار مرگ مغزی و نیازمند به اهدای عضو هنوز به وضعیت مطلوب و مناسب نرسیده است.

دکتر علی اصغر دستیار افزود: از سال ۱۳۹۳ تا ۱۳۹۹ وضعیت به گونه ای بود که فقط ۱۶ پیوند کبد در خوزستان انجام شد اما از سال ۱۳۹۹ تا کنون به بیش از ۴۴ مورد رسیده که ۶۰ درصد پیوند ها موفقیت‌آمیز بوده است و از ابتدای سال جاری نیز تنها ۱۰ مورد اهدای عضو انجام شده است.

وی با اشاره به آمار بالای بیماران در لیست پیوند عضو گفت: ۵۰۰ نفر در لیست پیوند کلیه و ۱۵۰ نفر در انتظار پیوند کبد قرار دارند و تعداد زیادی نیز نیازمند پیوند پانکراس و روده باریک هستند.

دستیار با تاکید بر لزوم اطلاع رسانی به مردم اظهار کرد: هنوز افرادی هستند که برای پیوند کبد به شیراز سفر می‌کنند و اطلاعی از امکان اهدای عضو در اهواز ندارند بنابراین اطلاع رسانی بیشتری باید در این زمینه صورت گیرد.

برخی خانواده‌ها مرگ مغزی را مرگ قطعی نمی‌دانند

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز با تاکید بر اینکه مشهود بودن عوارض و فواید پیوند عضو در جامعه بر بالا رفتن آمار پیوند و فرهنگ‌سازی اثر گذار است توضیح داد: خانواده ها در زمان رضایت دادن برای اهدا، تمایل به انجام عمل در شهر محل اقامت خود را دارند تا اثرات آن را لمس کرده و بقیه مردم نیز به این کار خداپسندانه تشویق شوند.

وی اضافه کرد: یکی از بزرگترین معضلات و موانع بر سر راه اهدای عضو این است که برخی خانواده‌ها مرگ مغزی را به عنوان مرگ قطعی نپذیرفته‌اند البته مسائل فرهنگی و مذهبی این موضوع نیز نسبت به گذشته حل شده است.

روزانه یک مرگ مغزی در بیمارستان گلستان اهواز

دستیار ادامه داد: در حال حاضر فقط در بیمارستان گلستان اهواز هر روز یک مرگ مغزی اتفاق می افتد که در صورت افزایش آمار رضایت اهدای عضو در زمان مناسب، لیست انتظار کاهش پیدا می کند.

این فوق تخصص جراحی پیوند با اشاره به اینکه پیوند قلب شرایط حساس تری نسبت به سایر ارگان‌ها دارد اظهار کرد: بسیاری از بیماران بعد از مرگ مغزی دچار ایست قلبی می‌شوند بنابراین قلب همه آنها قابل استفاده نیست و تا بازه سنی حداکثر ۵۰ سال قابلیت استفاده دارد و همچنین انتقال آن به یک شهر دیگر با توجه به کوتاه بودن زمان استفاده، کمی سخت‌تر است.

وی تاکید کرد: دانشگاه علوم پزشکی اهواز در زمینه اهدای عضو بسیار توانمند شده و در حال برنامه‌ریزی برای عمل پیوند پانکراس و روده باریک است.

حس میکنم دخترم زنده است

مادر یکی از اهدا کنندگان عضو نیز به خبرنگار ایرنا گفت: از آنجایی که ۲۵ سال پیش کارت اهدای عضو در اختیار دارم در زمان مرگ مغزی دخترم کمی آشنایی و آمادگی با این موضوع داشتم.

شهناز فرهاد پور افزود: زمانی که متوجه شدم مرگ مغزی شده و امکان احیا ندارد برای اهدای اعضای دخترم رضایت دادم.

وی ادامه داد: در زمانی که این تصمیم را گرفتم خانواده‌هایی در مقابل چشمان من آمدند که عزیز آنها به کبد و کلیه نیاز دارند و در صف انتظار پیوند هستند.

فرهادپور گفت: از آنجایی که بعد از مرگ مغزی ایست قلبی نیز اتفاق می افتد به سرعت تصمیم به اهدای عضو را اعلام کردم و هیچ گاه پشیمان نشدم.

این مادر اهدا کننده با اشاره به اینکه حس آرامش خاصی دارم توضیح داد: حس میکنم دخترم زنده است و خیلی تمایل دارم با افراد دریافت کننده عضو ملاقات کنم.

وی توصیه کرد: با اهدای عضو می توان چند نفر دیگر را متولد کرد و خانواده‌هایی را از عزادار شدن نجات داد.

پدر یک اهدا کننده عضو نیز بیان کرد: در بین احساس دلتنگی و خوشحالی هستم چون از طرفی جان چند نفر نجات یافته و از طرف دیگر همیشه دل تنگ پسرم هستم اما با توکل به خدا رضایت دادم.

سید محسن موسوی اضافه کرد: حس آرامش دارم و حالم بهتر است و عقیده دارم " تو نیکی میکن و در دجله انداز که ایزد در بیابانت دهد باز" .

وی توصیه کرد: در صورت امکان اهدای عضو، حتی اگر مو یا ناخن بتواند یک نفر را نجات دهد دریغ نکنید.