سه‌شنبه ۱۳ دی ۱۴۰۱ - ۰۹:۵۳

با پیشرفت بیماری کلیوی، عوارض به طور معمول با تکرر و شدت بیشتر رخ می دهند. بیماری کلیوی پیشرفته می تواند به کیفیت پایین زندگی و افزایش ناخوشی و مرگ و میر منجر شود.بیماری مزمن کلیه یک بیماری پیش‌رونده است. در ابتدا ممکن است فرد عوارض مرتبط چندانی نداشته باشد. اما با پیشرفت بیماری، عوارض آن نیز شیوع و شدت بیشتری می یابند.

درمان و  عوارض بیماری مزمن کلیه

به گزارش سلامت نیوز به نقل از مایوکلینیک، بیماری مزمن کلیه که نارسایی مزمن کلیه نیز نامیده می شود، شامل از دست دادن تدریجی عملکرد کلیه است. کلیه‌های شما مواد زائد و مایعات اضافی خون را فیلتر کرده و سپس در ادرار شما دفع می‌کنند. بیماری مزمن کلیوی پیشرفته می تواند باعث ایجاد سطوح خطرناک مایعات، الکترولیت ها و مواد زائد در بدن شما شود.

در مراحل اولیه بیماری مزمن کلیه، ممکن است علائم یا نشانه های کمی داشته باشید. ممکن است تا زمانی که این بیماری پیشرفت نکرده است متوجه بیماری کلیوی خود نشوید.

درمان بیماری مزمن کلیوی(معمولاً با کنترل علت) بر کاهش سرعت پیشرفت آسیب کلیه متمرکز است؛ اما حتی کنترل علت ممکن است از پیشرفت آسیب کلیه جلوگیری کند. بیماری مزمن کلیه می تواند به نارسایی کلیه در مرحله نهایی پیشرفت کند که بدون فیلتر مصنوعی (دیالیز) یا پیوند کلیه کشنده است.

علائم بیماری مزمن کلیه

اگر آسیب کلیه به کندی پیشرفت کند، علائم و نشانه های بیماری مزمن کلیوی به مرور زمان ایجاد می شود. از دست دادن عملکرد کلیه می تواند باعث تجمع مایعات یا مواد زائد بدن یا مشکلات الکترولیت شود. بسته به شدت آن، از دست دادن عملکرد کلیه می تواند باعث موارد زیر شود:

  • حالت تهوع
  • استفراغ
  • از دست دادن اشتها
  • خستگی و ضعف
  • مشکلات خواب
  • کم و بیش ادرار کردن
  • کاهش تیزبینی ذهنی
  • گرفتگی عضلات
  • تورم پا و مچ پا
  • پوست خشک و خارش دار
  • فشار خون بالا که کنترل آن دشوار است
  • تنگی نفس، اگر مایع در ریه ها جمع شود
  • درد قفسه سینه، اگر مایع در اطراف دیواره قلب جمع شود

بیشتر بدانید: پیش‌بینی بیماری مزمن کلیه با ماشین حساب سلامت

علائم و نشانه های بیماری کلیوی اغلب غیر اختصاصی هستند. این بدان معنی است که آنها همچنین می توانند توسط بیماری های دیگر ایجاد شوند. از آنجایی که کلیه های شما قادر به جبران عملکرد از دست رفته هستند، ممکن است علائم و نشانه ها را تا زمانی که آسیب جبران ناپذیری رخ ندهد، ایجاد نکنید.

علل بیماری مزمن کلیه

بیماری مزمن کلیوی زمانی رخ می دهد که یک بیماری یا شرایط عملکرد کلیه را مختل کند و باعث بدتر شدن آسیب کلیه در طی چندین ماه یا سال شود.

بیماری ها و شرایطی که باعث بیماری مزمن کلیه می شوند عبارتند از:

  • دیابت نوع 1 یا نوع 2
  • فشار خون بالا
  • گلومرولونفریت، التهاب واحدهای فیلتر کننده کلیه (گلومرول)
  • نفریت بینابینی، التهاب لوله های کلیه و ساختارهای اطراف آن
  • بیماری کلیه پلی کیستیک یا سایر بیماری های کلیوی ارثی
  • انسداد طولانی مدت مجاری ادراری، ناشی از بیماری هایی مانند بزرگی پروستات، سنگ کلیه و برخی سرطان ها
  • ریفلاکس مجرای ادراری، وضعیتی که باعث برگشت ادرار به کلیه ها می شود
  • عفونت مکرر کلیه که پیلونفریت نیز نامیده می شود

بیشتر بدانید: گرمای هوا احتمال بروز بیماری مزمن کلیه را افزایش می‌دهد

عوامل خطر بیماری مزمن کلیه

عواملی که می توانند خطر ابتلا به بیماری مزمن کلیه را افزایش دهند عبارتند از:

  • دیابت
  • فشار خون بالا
  • بیماری قلبی (قلبی عروقی)
  • سیگار کشیدن
  • چاقی
  • سیاه پوست بودن، بومیان آمریکا یا آسیایی آمریکایی بودن
  • سابقه خانوادگی بیماری کلیوی
  • ساختار غیر طبیعی کلیه
  • سن بالاتر
  • استفاده مکرر از داروهایی که می تواند به کلیه ها آسیب برساند

بیشتر بدانید: نارسایی مزمن کلیه در کمین مبتلایان به دیابت و فشار خون

عوارض بیماری مزمن کلیه

بیماری مزمن کلیه می تواند تقریباً هر قسمت از بدن شما را تحت تأثیر قرار دهد. عوارض بالقوه عبارتند از:

  • احتباس مایعات، که می تواند منجر به تورم در بازوها و پاها، فشار خون بالا یا مایع در ریه های شما شود (ادم ریوی)
  • افزایش ناگهانی سطح پتاسیم در خون (هیپرکالمی)، که می تواند عملکرد قلب شما را مختل کند و می تواند تهدید کننده زندگی باشد.
  • کم خونی
  • بیماری قلبی
  • استخوان های ضعیف و افزایش خطر شکستگی استخوان
  • کاهش میل جنسی، اختلال نعوظ یا کاهش باروری
  • آسیب به سیستم عصبی مرکزی شما، که می تواند باعث مشکل در تمرکز، تغییرات شخصیتی یا تشنج شود
  • کاهش پاسخ ایمنی، که شما را در برابر عفونت آسیب پذیرتر می کند
  • پریکاردیت، التهاب غشای کیسه مانندی که قلب شما را می پوشاند (پریکارد)
  • عوارض بارداری که خطراتی برای مادر و جنین در حال رشد دارد
  • آسیب غیر قابل برگشت به کلیه ها (مرحله پایانی بیماری کلیه) که در نهایت برای زنده ماندن نیاز به دیالیز یا پیوند کلیه دارد.

جلوگیری از بیماری مزمن کلیه

برای کاهش خطر ابتلا به بیماری کلیوی:

  • دستورالعمل های مربوط به داروهای بدون نسخه را دنبال کنید: هنگام استفاده از مسکن‌های بدون نسخه، مانند آسپرین، ایبوپروفن (ادویل، موترین IB، سایرین) و استامینوفن (تیلنول، سایرین)، دستورالعمل‌های روی بسته را دنبال کنید. مصرف بیش از حد مسکن ها برای مدت طولانی می تواند منجر به آسیب کلیه شود.
  • وزن سالم را حفظ کنید: اگر وزن مناسبی دارید، آن را با فعالیت بدنی در بیشتر روزهای هفته حفظ کنید. اگر نیاز به کاهش وزن دارید، با پزشک خود در مورد استراتژی های کاهش وزن سالم صحبت کنید.
  • سیگار نکشید: سیگار کشیدن می تواند به کلیه های شما آسیب برساند و آسیب کلیوی موجود را بدتر کند. اگر سیگاری هستید، با پزشک خود در مورد راهکارهای ترک سیگار صحبت کنید. گروه های حمایتی، مشاوره و داروها همگی می توانند به شما کمک کنند تا این کار را متوقف کنید.
  • شرایط پزشکی خود را با کمک پزشک خود مدیریت کنید: اگر بیماری یا شرایطی دارید که خطر ابتلا به بیماری کلیوی را افزایش می دهد، با پزشک خود برای کنترل آنها همکاری کنید. از پزشک خود در مورد آزمایشات برای بررسی علائم آسیب کلیه بپرسید.


عوارض بیماری مزمن کلیه

به گزارش سلامت نیوز به نقل از هلث لاین، سلامت کلیه های انسان بر تمام اندام های حیاتی بدن تاثیر می گذارد. در صورت عدم درمان بیماری مزمن کلیه، شرایطی مانند کم خونی و فشار خون بالا می توانند عملکرد کلیه های را هرچه بیشتر تضعیف کرده و به بیماری قلبی و افزایش احتمال مرگ منجر شود.

زمانی که کلیه های انسان به خوبی کار نمی کنند، این شرایط می تواند به بروز عوارضی در دیگر قسمت های بدن منجر شود.
از جمله نگرانی های بالقوه می توان به موارد زیر اشاره کرد:


کم خونی

این شرایط زمانی رخ می دهد که کلیه ها اریتروپویتین کافی تولید نمی کنند که بر توانایی آنها در ساخت گلبول های قرمز تاثیر می گذارد. کم خونی می تواند به واسطه سطوح کم آهن، ویتامین B12، یا اسید فولیک نیز شکل بگیرد. زمانی که کلیه های به خوبی کار نمی کنند، این می تواند به سطوح کم کلسیم و میزان بالای فسفر (هایپرفسفاتمی) منجر شود که استخوان را تضعیف می کند. این شرایط خطر شکستگی استخوان را افزایش می دهد.


احتباس مایع

این شرایط زمانی شکل می گیرد که مایع اضافه در بدن باقی می ماند. این می تواند به تورم در اندام ها، فشار خون بالا یا وجود مایع در ریه ها منجر شود.


نقرس

این نوعی آرتریت است که به واسطه انباشت اسید اوریک در مفاصل شکل می گیرد. اسید اوریک از طریق کلیه ها پالایش می شود که این دو شرایط را به هم پیوند می دهد.


بیماری قلبی

این شرایط بر قلب و رگ های خونی انسان تاثیر می گذارد. عملکرد نامطلوب کلیه ها می تواند به بروز مشکلات قلبی منجر شود.


فشار خون بالا

این شرایط زمانی رخ می دهد که نیروی پمپاژ خون از طریق رگ های خونی انسان بسیار زیاد باشد. پرفشاری خون می تواند عملکرد کلیه ها را بدتر کند که به احتباس مایع و تشدید پرفشاری خون منجر می شود.


هایپرکالمی

این شرایط به واسطه افزایش ناگهانی در سطوح پتاسیم شکل می گیرد که ممکن است بر عملکرد قلب تاثیرگذار باشد.

اسیدوز متابولیک

زمانی که اسید بیش از حد در مایعات بدن وجود داشته باشد که کلیه ها قادر به پالایش آنها نباشند، تعادل pH بر هم می خورد. این می تواند موجب بدتر شدن بیماری کلیوی شده و به مشکلاتی مانند تحلیل رفتن استخوان یا عضله و همچنین اختلالات غدد درون ریز منجر شود.


اورمیا

این شرایط به واسطه انباشت مواد زائد در خون شکل گرفته و به آسیب کلیوی اشاره دارد. اورمیا می تواند موجب علائمی مانند خستگی، حالت تهوع، پاهای بی قرار و اختلالات خواب شود.


عوارض بلند مدت بیماری مزمن کلیه

با پیشرفت بیماری کلیوی، عوارض به طور معمول با تکرر و شدت بیشتر رخ می دهند. بیماری کلیوی پیشرفته می تواند به کیفیت پایین زندگی و افزایش ناخوشی و مرگ و میر منجر شود.
از جمله عوارض بلند مدت بیماری کلیوی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • سیستم ایمنی ضعیف شده: این شرایط فرد را هرچه بیشتر مستعد ابتلا به عفونت و بیماری می سازد.
  • نارسایی کلیوی: فرد مبتلا به این شرایط برای بقا به دیالیز یا عمل پیوند کلیه نیاز دارد.
  • بیماری قلبی: بنابر پژوهشی که در سال 2017 انجام شد، این دلیل اصلی مرگ و میر در افراد مبتلا به بیماری کلیوی، به ویژه آنهایی که تحت دیالیز قرار دارند، محسوب می شود.


عوارض عصبی

افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیه با خطر بیشتر اختلالات رگ های خونی مغز مانند سکته مغزی مواجه هستند.
افرادی که در مرحله پایانی بیماری کلیوی قرار دارند یا دیالیز انجام می دهند، احتمال بیشتری دارد با موارد زیر مواجه باشند:

  • اختلال شناختی
  • زوال عقل
  • سکته مغزی از جمله ایسکمیک، هموراژیک یا سکته های مغزی خاموش
  • پیش‌آگهی بلند مدت ضعیف پس از یک سکته مغزی
  • تشنج

با این وجود، عوارض عصبی ممکن است در هر مرحله ای از بیماری مزمن کلیه ظاهر شوند.


عوارض ثانویه

افسردگی یکی از شایع‌ترین اختلالات بین افراد مبتلا به بیماری های مزمن مانند بیماری مزمن کلیه است.
پژوهشی در سال 2017 نشان داد که افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیه که دیالیز انجام نمی دهند نسبت به افراد سالم سه برابر احتمال بیشتری دارد افسردگی را تجربه کنند. افسردگی بین افراد تحت دیالیز نیز شرایطی شایع است.
افسردگی ممکن است به واسطه تغییرات روانی‌اجتماعی و بیولوژیکی همراه با دیالیز شکل بگیرد. افسردگی در بیماری مزمن کلیه با موارد زیر مرتبط است:

  • کیفیت پایین زندگی
  • نتایج پزشکی نامطلوب
  • افزایش مرگ و میر

از دیگر عوارض ثانویه می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • عفونت های پوست ناشی از خشکی بیش از حد پوست و خراشیدن پوست
  • درد مفصل، استخوان و عضله
  • آسیب عصبی
  • انباشت مایع اطراف ریه ها (پلورال افیوژن)
  • نارسایی کبد

پیشگیری از عوارض بیماری مزمن کلیه

در هر مرحله از بیماری مزمن کلیه، همکاری نزدیک با پزشک اهمیت دارد.

درمانی ریشه‌کن کننده برای بیماری مزمن کلیه وجود ندارد اما شما می توانید سرعت پیشرفت بیماری و احتمال بروز عوارض مرتبط را کاهش دهید.به عنوان مثال، مدیریت فشار خون بالا و کم خونی می تواند خطر عوارض قلبی را کاهش دهد.
انجام منظم آزمایش های خون و ادرار می تواند به تشخیص زودهنگام مشکلات سلامت کمک کند.

پزشک شما می تواند به مدیریت نگرانی های سلامت دیگر، مانند دیابت و سطوح کلسترول و همچنین وزن شما کمک کند.

از دیگر اقداماتی که می توانند به پیشگیری از عوارض کمک کنند می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • برای اطمینان حاصل کردن از تامین نیازهای تغذیه ای به یک متخصص تغذیه مراجعه کنید.
  • هر روز مقداری فعالیت بدنی داشته باشید.
  • به وزن سالم رسیده و آن را حفظ کنید.
  • هفت تا هشت ساعت خواب شبانه داشته باشید.
  • سیگار نکشید یا اگر سیگاری هستید، این عادت مضر را ترک کنید.
  • روش های مقابله با استرس، اضطراب یا افسردگی را بیاموزید. پزشک می تواند شما را به یک متخصص سلامت روان یا گروه حمایتی ارجاع دهد.
  • داروهای تجویز شده را طبق دستور پزشک مصرف کنید.
  • درباره مصرف داروهای بدون نسخه محتاط باشید. داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی می توانند به کلیه ها آسیب بزنند. پیش از مصرف داروهای بدون نسخه با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

درمان عوارض بیماری مزمن کلیه

درمان عوارض بیماری مزمن کلیه می تواند به بهبود علائم و کیفیت زندگی فرد کمک کند. در صورت عدم درمان، برخی عوارض بیماری ممکن است زندگی فرد را در معرض خطر قرار دهد.
اگر به کم خونی مبتلا هستید، بافت های بدن شما با کمبود اکسیژن مواجه هستند. این می تواند به اندام های حیاتی مانند قلب و مغز آسیب برساند و همچنین عملکرد کلیوی را بدتر کند.

درمان کم خونی می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • عوامل محرک اریتروپویزیس که به بدن می گوید گلبول های قرمز بیشتری تولید کند
  • مکمل های آهن
  • انتقال خون

فشار خون بالا یکی از مخرب‌ترین عوارض بیماری مزمن کلیه است. این می تواند به بیماری قلبی و افت عملکرد کلیه ها منجر شود.

درمان ممکن است شامل تغییرات رژیم غذایی و ورزش و همچنین داروهای تجویزی برای کاهش فشار خون باشد.

درمان های دیگر به علائم خاص و دلیل بروز آنها بستگی دارد. اگر وارد مرحله نارسایی کلیوی شوید، به دیالیز یا عمل پیوند کلیه نیاز خواهید داشت.


چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم

اگر به بیماری مزمن کلیه مبتلا هستید، مراجعه منظم به پزشک اهمیت دارد. اگر با علائم جدید یا تشدید علائم خود بین ویزیت های برنامه ریزی شده مواجه شدید با پزشک خود تماس بگیرید.
اگر موارد زیر را تجربه می کنید در پی دریافت کمک پزشکی فوری باشید:

  • دشواری در تنفس
  • حساس درد یا فشار در سینه
  • ضربان قلب سریع یا نامنظم

اینها ممکن است نشانه هایی از یک عارضه جدی و تهدیدکننده زندگی باشد که به توجه پزشکی فوری نیاز دارد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha