سه‌شنبه ۱۴ بهمن ۱۳۹۹ - ۰۹:۵۰
کد خبر: 307195

طی چند روز گذشته حداقل ۱۱۷ پرنده مهاجر در میانکاله تلف شدند و فاجعه سال گذشته دوباره تکرار شد. در بهمن ۹۸ بود که ۵۰ هزار پرنده مهاجر بی‌دلیل در تالاب میانکاله تلف شدند و در آن زمان عواملی از جمله مسمومیت، آلودگی بوتولیسم، آنفلوآنزای پرندگان، آلودگی‌های محیط زیستی و حتی اقدام عمدی شکارچیان منطقه که در آب سم ریخته بودند نیز مطرح شد، که هیچ کدام به طور ۱۰۰ درصدی مورد تایید قرار نگرفت، تا اینکه همزمان با آن اتفاق بار دیگر پرندگان مهاجر تلف شدند.

پرواز دوباره مرگ بر فراز میانکاله

سلامت نیوز:طی چند روز گذشته حداقل ۱۱۷ پرنده مهاجر در میانکاله تلف شدند و فاجعه سال گذشته دوباره تکرار شد. در بهمن ۹۸ بود که ۵۰ هزار پرنده مهاجر بی‌دلیل در تالاب میانکاله تلف شدند و در آن زمان عواملی از جمله مسمومیت، آلودگی بوتولیسم، آنفلوآنزای پرندگان، آلودگی‌های محیط زیستی و حتی اقدام عمدی شکارچیان منطقه که در آب سم ریخته بودند نیز مطرح شد، که هیچ کدام به طور ۱۰۰ درصدی مورد تایید قرار نگرفت، تا اینکه همزمان با آن اتفاق بار دیگر پرندگان مهاجر تلف شدند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه آرمان ملی ، یک ماه پس از آن بحران،‌ متنی منتسب به تعدادی از شکارچیان مازندران منتشر شد که در آن گفته شده بود این شکارچیان به صورت عامدانه و در اعتراض به عملکرد سازمان حفاظت محیط زیست تالاب را آلوده کرده‌ بودند. این افراد اعلام کردند به دلیل خلف وعده دولت در موضوع شکار پرندگان مهاجر با وجود صدور مجوز، آن‌ها برای «اخطار» به دولتمردان اقدام به تزریق سم به دریا و مراتع میانکاله کرده‌اند.

امسال نیز طی روزهای اخیر در تالاب میانکاله و خلیج گرگان صدها پرنده مهاجر آبزی تلف و لاشه آنها جمع‌آوری شده‌ است، این درحالی است که تالاب به عنوان یکی از ۹ ذخیره‌گاه مهم زیست‌کره کشور سالانه میزبان بیش از یک میلیون و ۵۰۰ هزار پرنده از ۱۵۰ گونه مختلف است.در رابطه با اتفاق سال گذشته و مرگ حدود 50 هزار پرنده مهاجر، عیسی کلانتری رئیس سازمان حفاظت محیط زیست  گفته بود: من اصلا معتقد نیستم که مردم سم در تالاب میانکاله ریخته‌اند و ایجاد سم بوتولیسم در دریاچه باعث مرگ پرندگان شد. این سم در شرایط بدون ‌هوازی در کف دریاچه تولید می‌شود.باکتری بی‌هوازی در هر جایی که شرایط ورود هوا نداشته باشد شروع به فعالیت می‌کند و بوتولیسم می‌سازد. این باکتری اگر اکسیژن باشد، فعال نمی‌شود، ولی اگر اکسیژن نباشد شروع به فعالیت می‌کند. آب میانکاله، آبی است که ورودی ندارد و جریان آب رودخانه‌های بالا دست قطع شده است و در پایین دست نیز ارتباط با دریا قطع شده، چون دریا عقب نشینی کرده است.

وی در ادامه افزود: آب میانکاله به شکل دریاچه‌ای کوچک مانده و جریان هوا درون آن نیست و باکتری‌ها شروع به فعالیت می‌کنند. وقتی غلظت باکتری‌ها از حدی بالاتر می‌رود پرنده‌هایی که آنجا آب می‌خورند این سم طبیعی وارد بدنشان می‌شود و ماهیچه‌هایشان را از کار می‌اندازد و در نهایت خفه می‌شوند. باید بگویم دو کیلو سم بوتولیسم قدرت کشتن تمام مردم زمین را دارد،یعنی هر گرم از این سم می‌تواند 4 میلیون نفر را بکشد.

ماهی‌ها در برابر این سم مقاوم‌تر هستند، ولی مقاومت پرنده‌ها کمتر است و تنها راه مقابله با تولید این سم اکسیژن‌دار کردن آب از طریق جریان داشتن رودخانه‌ها است. باید آب جاری به میانکاله ورود پیدا کند یا از دریا آب را پمپاژ کنیم و از طریق رودخانه وارد میانکاله شود. البته پرندگان میانکاله را کسانی کشتند که حق آبه خود را در بالا دست برداشته‌اند و اجازه نمی‌دهند رودخانه وارد دریاچه شود.


موضوع در دست بررسی است
با این حال و در روزهای اخیر در روزهای نهم، دهم و یازدهم بهمن ماه 42 قطعه پرنده تلف شده‌اند و تلاش‌ها همچنان ادامه دارد. به موجب قانون در سال 99 هیچ پروانه‌ای برای شکار و صید در استان مازندران صادر نشده است اما باز هم از شهروندان خواهش داریم به علت شیوع بیماری آنفلوآنزای فوق حاد پرندگان به هیچ وجه اقدام به شکار و صید نکنند.

اما برای بررسی بیشتر این موضوع، مدیرکل حفاظت محیط زیست استان مازندران  می‌گوید: بررسی علت‌های این حادثه و براساس پروتکل‌ها، برعهده سازمان دامپزشکی است و هنوز پاسخ قطعی درباره تلف شدن ندادند، اما طبق بررسی‌های اولیه انجام شده بحث بیماری‌های ویروسی مانند آنفلوآنزا و نیوکاسل منتفی است.

ما از رفتار نحوه تلف شدن این پرندگان احساس می‌کنیم همان اتفاق سال گذشته در حال رخ دادن است و آنها از سم بوتولیسمی که در تالاب تشکیل می‌شود، می‌میرند. حسینعلی ابراهیمی، در رابطه با موضوع ریختن سم در میانکاله توسط شکارچیان، دامداران و کسانی که سازمان حفاظت از محیط زیست فعالیت آنها را محدود می‌کند، اظهار کرد:‌ سال گذشته نیز از لاشه‌های پرندگان نمونه‌برداری شد و بررسی شائبه مسمومیت آنها به وسیله سم نیز مطرح شد و حتی از آب و رسوب هم نمونه‌گیری می‌شود، ولی سال گذشته نیز آثاری از وجود سم شیمیایی در میانکاله ندیدیم.

سال گذشته مرگ و بیماری پرندگان 55 روز به طول انجامید و پهنه وسیع 45 کیلومتری را شامل می‌شد. چه سمی و چند میلیون لیتر می‌تواند این پهنه را آلوده کند؟ از سوی دیگر چرا فقط پرندگان و گونه‌های خاصی تلف می‌شوند و دیگر آبزیان می‌میرند. در این بین نیز شکارچیان غیرمجاز و کارشناسان فرضیه‌های مختلفی را تعریف می‌کنند.


تکرار فاجعه جای سوال دارد
اما اینکه در بهمن‌ماه دو سال اخیر این پرندگان تلف شده‌اند مقداری مشکوک نیست. وی در پاسخ به این موضوع نیز می‌افزاید: ما نیز این صحبت را قبول داریم و برای ما نیز سوال است و باید در انتظار پاسخ نهادهای علمی باشیم. یکی از حدسیات ما این است که در قبل از بهمن سال 98 سرمای هوا و چند روز بعد از آن گرمای شدید را تجربه کردیم و همین امر موجب تشکیل سم بوتولیسم در آب شد. امسال نیز همین شرایط آب و هوایی دوباره تکرار شد و ممکن است که این تغییرات اقلیمی در فعال شدن بوتولیسم موثر باشد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha