از آنجا كه كودكان بیش فعال، حواس پرت و بی دقتاند و این مهم منجر به افت شدید تحصیلی آنها میشود، لذا مربیان باید آنها را در ردیفهای جلوی كلاس بنشانند و دائما حواس آنها را جلب كلاس كنند.
وی با بیان اینكه این اختلال در پسربچهها شایعتر است، افزود: بیش فعالی بویژه در فرزندان پسر اول خانوادهها شایع تر است.
وی ادامه داد: سن شروع بیش فعالی معمولا از سن 3 سالگی (دویدن، راه رفتن) میباشد، ولی سن تشخیص بیشتر در سنین مدرسه به لحاظ افت تحصیلی شدید، بی قراری و پرخاشگری اتفاق میافتد.
دكتر چمنی با اشاره به اینكه گاهی شروع این اختلال در سنین شیرخوارگی نیز اتفاق میافتد، تصریح كرد: این كودكان در نوزادی به نور، صدا و حرارت حساس بوده و همچنین پر تحرك، كم خواب و پر سروصدا هستند و از سوی دیگر در دوران جنینی حركت زیادی دارند.
این روانپزشك با اشاره به این كه كودكان بیش فعال دارای ضریب هوشی خوب و گاهی بیش از حد طبیعی هستند، ابراز كرد: عوامل ژنتیك و تغییرات واسطه شیمیایی مغز از عوامل بروز این اختلال است.
وی افزود: به منظور تشخیص این اختلال اگر كودك در موقعیت مدرسه، خانه و مراسم مهمانی این علائم را داشته باشد، بیش فعال خوانده میشود.
این روانپزشك بی قراری، ناآرامی، تكان دان دست و پا، قرار نداشتن روی صندلی، دائما در حال دویدن و پر حرفی را از علائم شایع این اختلال دانست و افزود: معمولا این دانش آموزان در كلاس درس به بهانههای مختلف مثل آب خوردن و دستشویی رفتن از كلاس خارج میشوند.
وی حواس پرتی را از دیگر علائم این اختلال عنوان كرد و یادآور شد: بی دقتی و بی توجهی به حرف معلم و والدین و انجام ندادن كامل دستورات و تكالیف معلم از دیگر ویژگی این كودكان است كه در نتیجه فراموش كاری كودك قادر به پیگیری دستورات معلم نیست.
وی ادامه داد: این كودكان به لحاظ بی توجهی در دروس املاء و ریاضی كه نیاز به توجه بیشتر است، اشكال دارند. به عنوان مثال در املاء نوشتن كودك بیش فعال نقطه نمیگذارد و یا دندانه كم می گذارد و از سوی دیگر به لحاظ ویژگی فراموش كاری وسایل خود را در مدرسه گم میكند.
این متخصص اعصاب و روان سومین علامت این كودكان را رفتارهای انفجاری برشمرد و افزود: صبر و حوصله كم، تحریك پذیری و زود عصبانی شدن از ویژگیهای این علامت است كه معمولا این كودكان بیشتر مستعد حادثه بوده و رفتارهای خطرناك انجام میدهند، از ارتفاع بالا میروند، با اشیای تیز و برنده بازی میكنند و هنگام بازی نوبت را رعایت نمیكنند.
وی با اشاره به عوارض بیش فعالی خاطرنشان ساخت: از آنجایی كه كودكان بیش فعال در معرض تحقیر، سرزنش و تنبیه اطرافیان قرار میگیرند لذا این مهم سبب سرخوردگی و در نهایت پرخاشگری، لجبازی و نافرانی كودك میشود و همچنین به لحاظ تحقیر و سرزنش والدین كودك احساس بی كفایتی و ناكارآمدی و در نتیجه كاهش اعتماد به نفس، اضطراب و افسردگی میكنند.
دكتر چمنی افت تحصیلی را مهمترین عوارض بیش فعال دانست و متذكر شد: این كودكان به لحاظ بی دقتی و اختلال در توجه و تمركز در دروس ریاضی و روخوانی و نوشتاری اشكال دارند و از طرفی نمرات تحصیلی آنها علی رغم هوش بالا كاهش پیدا میكند و باعث احساس ناكامی و سرخوردگی كودك میشود.
وی گفت: كودكان بیش فعال به لحاظ نمرات پایین در معرض سرزنش مكرر والدین، معلمان و همسالان قرار میگیرند كه این مهم سبب تشدید احساس بی كفایتی در كودك میشود.
این روانپزشك گفت: اختلال بیش فعالی معمولا تا سنین بلوغ، بهبود نسبی پیدا نموده و در صورتی كه درمان نشود عوارضی مانند اضطراب، افسردگی، اختلال خلقی و یادگیری و رفتارهای ضد اجتماعی در كودك شكل میگیرد.
دكتر چمنی اشاره به درمان این اختلال گفت: بخش از علائم كه مربوط به مداخلات رفتاری است با رفتار درمانی درمان میشود به این ترتیب كه والدین نظام پاداش و جریمه برای كودكان طراحی نموده و در قبال رفتار خوب پاداش و در قبال رفتارهای منفی جریمه نمایند تا كودك از مسوولیت معاف نشود.
وی توصیه كرد: والدین از برچسب زدن القابی چون كودك بی تربیت، پرخاشگر و سر به هوا به این كودكان خودداری كنند.
وی به ارتباط تنگاتنگ والدین و مربیان این كودكان توصیه اكید كرد و یادآور شد: معلمین باید نیت به اختلال بیش فعال آشنا باشند، از برچسب زدن به كودك اجتناب كنند و با نشاندن این كودكان در جلوی كلاس توجه آنها را به درس جلب كنند.
این روانپزشك در پایان با بیان این مطب كه دارودرمانی میتواند باعث بهبود این اختلال شود، گفت: دارودرمانی باعث بهبود تمركز و توجه دانش آموز شده و در نهایت سبب جلوگیری از دقت تحصیلی كودك میشود.
نظر شما