به گزارش سلامت نیوز به نقل از مهر،حسین خدمت، فوق تخصص بیماری‌های گوارش و کبد، گفت: "بیماران مبتلا به رفلاکس شدید که ۱۰ تا ۲۰ درصد از مبتلایان را تشکیل می‌دهند، معمولاً در ساعات پایانی روز با روزه‌داری تشدید علائم روبرو می‌شوند. این افراد بهتر است از روزه‌داری پرهیز کنند یا در صورت تمایل، با مشورت پزشک داروهای ضد اسید خود را افزایش دهند و آن را قبل از سحری و افطار مصرف کنند تا از بروز مشکلات بیشتر جلوگیری شود."

وی افزود: "در مقابل، حدود ۹۰ درصد بیماران مبتلا به رفلاکس خفیف تا متوسط، با روزه‌داری بهبود علائم خود را تجربه می‌کنند. کاهش وزن و کاهش مصرف غذا دو عامل مهمی هستند که به کاهش رفلاکس کمک می‌کنند. این دسته از بیماران ممکن است در پایان ماه رمضان چند کیلوگرم وزن کم کنند که این امر به بهبود وضعیت گوارشی آنها کمک می‌کند."

روزه‌داری در بیماران مبتلا به زخم معده

خدمت در ادامه به بیماران مبتلا به زخم معده و زخم اثناعشر اشاره کرد و گفت: "افرادی که در مراحل حاد زخم معده یا زخم اثناعشر قرار دارند باید حداقل تا دو هفته پس از درمان از روزه‌داری خودداری کنند، زیرا روزه ممکن است علائم و عوارض زخم را تشدید کند. اما اگر زخم درمان شده باشد و در آندوسکوپی اثری از زخم فعال نباشد، بیماران می‌توانند با رعایت مصرف داروهای ضد اسید قبل از سحر و افطار، بدون مشکل روزه بگیرند."

روزه‌داری در بیماران مبتلا به بیماری‌های مزمن

وی در خصوص بیماران مبتلا به بیماری‌های مزمن مانند فشار خون، بیماری‌های قلبی و دیابت نیز گفت: "بیماران مبتلا به این بیماری‌ها بسته به شدت بیماری خود می‌توانند روزه بگیرند. در موارد خفیف تا متوسط، روزه‌داری نه تنها ضرری ندارد، بلکه ممکن است مفید هم باشد. اما در موارد شدید، بیماران باید با پزشک خود مشورت کنند، زیرا کم‌آبی و نوسانات قند خون می‌تواند برای برخی افراد خطرناک باشد."

در پایان، خدمت تأکید کرد: "روزه‌داری برای بسیاری از افراد مبتلا به بیماری‌های گوارشی و مزمن قابل انجام است، اما لازم است اصول پزشکی رعایت شود و بیماران پیش از روزه‌داری با پزشک خود مشورت کنند تا از بروز مشکلات احتمالی جلوگیری شود."