به گزارش سلامت نیوز به نقل از مهر، رضا محبی، با اشاره به اینکه با گرم شدن هوا بیماری‌های گوارشی در بین افراد جامعه زیاد می‌شود، گفت: عوامل میکروبی در بروز بیماری‌های گوارشی نقش قابل توجهی دارند.

وی افزود: عفونت‌های باکتریایی و آلودگی‌های مواد غذایی، می‌توانند منجر به مسمومیت شوند.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، عوامل ویروسی را عامل دیگر عفونت‌ها و بیماری‌های مربوط به دستگاه گوارش عنوان کرد و گفت: طیف وسیعی از ویروس‌ها می‌توانند فرد را به بیماری‌های گوارشی مبتلا کنند که این ویروس‌ها به عنوان ویروس گوارشی و یا روده‌ای تعریف می‌شوند.

محبی اضافه کرد: بخشی از آدنو ویروس‌ها می‌توانند منجر به بیماری‌های گوارشی شوند که در بین آن‌ها نقش روتاویروس و آسترا ویروس از همه مهم‌تر است.

وی در پاسخ به این سوال که در چه مناطقی ویروس‌های دستگاه گوارش بیشتر در چرخش هستند، توضیح داد: عفونت‌های دستگاه گوارش در نقاط مختلف دنیا و در سطح شهرها و روستاها دیده می‌شوند، کشور ما هم از این قاعده مستثنی نیست و احتمال اینکه در مناطق مختلف آلودگی ویروسی را داشته باشیم وجود دارد، اما در مناطقی که تجمع افراد بیشتر و شرایط رعایت بهداشت پایین‌تر باشد و یا در نقاطی که دسترسی به آب سالم کمتر و یا در مکان‌هایی که مواد غذایی در شرایط ناسالم سرو و تهیه شود، امکان ابتلاء به ویروس دستگاه گوارش به مراتب بیشتر است.

این متخصص ویروس شناسی، به راه‌های پیشگیری از ویروس‌های دستگاه گوارش اشاره کرد و گفت: به طور کلی راه انتقال این ویروس‌ها راه گوارشی است به این معنی که مصرف آب یا غذای آلوده، می‌تواند منجر به انتقال ویروس‌ها شود، اما در عین حال، دست آلوده، استفاده از سرویس بهداشتی عمومی (در صورتی که این سرویس‌ها آلوده به ویروس باشد و به‌درستی شست‌و شوی دست انجام نشود)، دستگیره‌های آلوده به ویروس و سایر مکان‌های آلوده، برای خود فرد و افراد دیگری که از این مکان‌ها استفاده می‌کنند احتمال انتقال آلودگی را بالا می‌برد.

محبی با بیان اینکه در این نوع بیماری‌های گوارشی انتقال فرد به فرد نیز مطرح است، تاکید کرد: در افرادی که از بیمار مبتلا به ویروس گوارشی مراقبت می‌کنند احتمال انتقال وجود دارد، باید با رعایت کامل بهداشت، شست‌و شوی مداوم دست‌ها با آب و صابون از انتقال پیشگیری کرد.

وی با تاکید بر نقش پررنگ آب و غذا در انتقال بیماری‌های ویروسی، رعایت اصول بهداشتی و شست و شوی مکرر دست‌ها، خصوصاً در امکان عمومی را مورد توجه قرار داد.