به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه پیام ما سال گذشته اداره آبفای شهرستان شاهرود با هدف حل مشکل بی‌آبی، چاهی به عمق ۲۵۰ متر در این روستا حفر کرد. اما این طرح نه تنها مشکل را حل نکرد، بلکه به گفته اهالی، هزینه‌های هنگفتی را صرف حفر چاهی کردند که در نهایت خشک از آب درآمد. علی‌رغم هشدارهای مردم محلی درباره نامناسب بودن مکان و روش لوله‌گذاری، این پروژه اجرا شد و حالا نتیجه‌اش چیزی جز هدررفت اعتبار و امید مردم نبوده است.

ابوالقاسم میرباقری، یکی از باغداران خیج، با ناامیدی می‌گوید: «دار و درخت ما دعایتان می‌کنند اگر صدای ما را به جایی برسانید. نه آبی برای شرب داریم و نه برای کشاورزی.» او توضیح می‌دهد که قنات اکبرآباد که زمانی ۴۰ هکتار از باغ‌ها را آبیاری می‌کرد، اکنون خشک شده و تنها ۱۰ هکتار از باغ‌ها باقی مانده‌اند. «باغ من که قبلاً ۴ هکتار را آبیاری می‌کرد، حالا به یک هکتار هم نمی‌رسد.»

او در روزگای نه چندان دور برایم تعریف می‌کند که قنات «اکبرآباد» ۴۰ هکتار را آبیاری می‌کرد اما امروز ۱۰ هکتار از باغ‌ها باقی است چرا که قناد دیگر آب ندارد: «باغ من ۴۰ ساعت آب می‌گرفت و ۴ هکتار را آبیاری می‌کرد حالا به یک هکتار هم نمی‌رسد. یعنی آبی نیست. نه برای باغ آبی مانده است نه برای مصرف مردم. هر سال از فروردین تا پاییز مردم روزی ۲ساعت هم به آب دسترسی ندارند. تعداد آدم‌هایی که دیگر ساکن روستا نیستند اما تابستان به روستا بر می‌گردند هم زیاد است. همین موضوع مشکل بی‌آبی را تشدید می‌کند. ما دستمان به جایی نرسید. صدای این مردم به هیچ جا نرسید خانم. اگر دستتان می‌رسد حرف مردم به گوش مسئولان برسانید. امیدی به مسئولان این شهرستان و استان نداریم. سال قبل یکی از زنان روستا حسابی اعتراض کرد. خسته شده بود. زنان ما اگر ظرف هم بخواهند بشویند باید ساعت ۴ صبح باشد آن هم اگر آبی این ساعت بیاید. حمام هم بخواهی بروی، رویتان به گلاب اجابت مزاج را هم باید بگذاری نصفه شب انجام بدهی. اما نمی‌دانید به آن بنده خدا که معترض بود چه حرف‌هایی زدند. انگار نه انگار که مردم دیگر امانشان بریده شده است.»

خدیجه غنچه، یکی از ساکنان روستا، از وضعیت بغرنج موجود می‌گوید: «حتی برای اجابت مزاج هم باید تا نیمه شب منتظر آب بمانیم. این در حالی است که در همه جای روستا ساخت و ساز در حال انجام است، انگار نه انگار که برای همین اهالی ساکن آب کافی وجود ندارد.»

علی اکبر حسینی، رئیس شورای روستا، به شدت از مسئولان شهرستان شاهرود انتقاد می‌کند و این طرح را خیانتی به مردم روستا می‌داند: «بدون هیچ مطالعه‌ای یک چاه حفر کردند که نتیجه‌اش جز هدررفت منابع مالی و بی‌آبی بیشتر نبود. به مردم این روستا خیانت کردند.» او توضیح می‌دهد که روستای خیج با جمعیتی حدود دو هزار نفر، از بزرگ‌ترین روستاهای منطقه است، اما همچنان در بی‌توجهی و بی‌آبی به سر می‌برد.

مدیر آبفای شاهرود از ارائه هر گونه توضیحی خودداری کرده و گفته است که «کارهایی انجام شده و در حال انجام است»، اما حاضر به مصاحبه تلفنی نشده است. مدیر روابط عمومی آبفای شاهرود نیز اعلام کرده که از سوی شرکت آبفای کشور دستور داده شده تا مدیران شهرستانی هیچ‌گونه مصاحبه تلفنی انجام ندهند و همه مصاحبه‌ها باید با هماهنگی استان باشد.

خیج، مانند بسیاری از روستاهای دیگر، قربانی مصرف بی‌فایده اعتبارات شده است. روستاهایی که طی سال‌های گذشته برایشان طرح آبرسانی اجرا شده، اما نتیجه‌ای در بر نداشته‌اند، از اولویت بودجه‌های شرکت آبفای کشور کنار گذاشته می‌شوند. مردم خیج همچنان در انتظارند؛ شاید روزی صدای بی‌آبی‌شان به گوش مسئولان برسد و اقدامی جدی برای حل این بحران انجام شود.

گفتنیست خیج یکی از روستاهای شهرستان شاهرود در استان سمنان ایران است. این روستا مرکز دهستان کلاته‌های غربی در بخش بسطام است.