به گزارش سلامت نیوز، دکتر حسن زاده متخصص پوست و مو در مقاله ای نوشت: ایدز (AIDS) مخفف عبارت انگلیسی (Acquired Immunodeficiency Syndrome) است که معنی آن به فارسی «سندرم نقص ایمنی اکتسابی» است.

این بیماری توسط ویروسی به نام اچ آی وی منتقل می‌شود و می‌تواند فرد مبتلا به این بیماری را به مرور زمان و با توجه به شدت بیماری به کام مرگ بفرستد. بیماری ایدز، سیستم ایمنی بدن که وظیفه مقابله با ویروس‌ها، باکتری‌ها و هر نوع عامل بیماری زای دیگر را دارد در بدن فرد آهسته از بین می‌برد، در نتیجه بدن در برابر نفوذ ویروس‌ها، باکتری‌ها، انگل‌ها، مواد آلاینده، مواد سرطان‌زا، سموم و قارچ‌ها مقاومت خود را از دست می‌دهد. اچ آی وی (HIV) در واقع یک عفونت ویروسی است که می‌تواند از طریق رابطه جنسی، خون و یا از طریق مادر به فرزند در طول بارداری، بدو تولد و یا در دوره شیردهی منتقل شود. بدون مصرف دارو، سال‌ها طول می‌کشد تا ویروس HIV سیستم ایمنی بدن فرد مبتلا را ضعیف کند و به نقطه ای برسد که فرد را مبتلا به بیماری ایدز دانست.

حدود 90 درصد از افراد مبتلا به HIV دچار تغییراتی در پوست خود می شوند. به طور کلی، بثورات HIV به عنوان ضایعات قرمز کوچک متعدد ظاهر می شوند که صاف و بزرگ هستند. بثورات پوستی از علائم HIV است که معمولاً در دو ماه اول پس از ابتلا به ویروس خود را نمایان می کند.

در ادامه علائم پوستی این بیماری شرح داده میشود:

انواع علائم پوستی مرتبط با ایدز

عفونت های باکتریال

بیماران آلوده به HIV اغلب دچار عفونت های پوستی ناشی از باکتری می شوند. در معتادان تزریقی ممکن است در محل تزریق آبسه هایی پدید آید. شایع ترین عفونت باکتریایی، زرد زخم است که می تواند به پیدایش تاول های خوشه ای بزرگ، نرم و پر از مایع منتهی شود. این تاول ها به سرعت پاره شده و سپس مایعی زردرنگ از آنها به بیرون می تراود.

اگزمای شوره ای

این بیماری به صورت ضایعات پوسته دار، قرمز رنگ و خارش دار، اغلب بر روی صورت پدید می آید که گونه ها، پیشانی، ابروها، بینی و گوش ها را در بر می گیرد. بر روی پوست سر هم می تواند به صورت شوره دیده شود. ضایعات در سایر نقاط بدن مثل قفسه سینه و کشاله ران نیز ممکن است پدید آیند. درمان معمولاً شامل استفاده از کرم ها و پمادهای مختلف است که داروهای کورتن دار را نیز شامل می شود در بیماران آلوده به HIV ممکن است برای کنترل بیماری به درمان های شدیدتری نیاز باشد.

پسوریازیس

عفونت HIV در بیماران مبتلا به پسوریازیس اغلب باعث تشدید بیماری می شود. تشدید بیماری به صورت افزایش در اندازه و تعداد ضایعات پوسته دار صورتی رنگ بروز می کند که ممکن است تمامی بدن را بپوشانند و بخصوص روی پوست سر، آرنج ها و زانوها شدیدتر است. در بعضی از بیماران، ضایعات پوسته دار ضخیم پسوریازیس بر روی کف دست ها و کف پاها ایجاد می شود که بسیار ناراحت کننده هستند و می توانند همراه با تاول های پر از چرک نیز باشند. پسوریازیس حاد هم ممکن است پدید آید که در این حالت تمام بدن همراه با خارش دچار قرمزی و پوسته ریزی می شود

خارش

یکی از مشکلات بیماران مبتلا به HIV خارش وسیع همراه با برجستگی های کوچک یا بزرگ کهیری قرمز است. خارش بیمار بسیار ناراحت کننده بوده و کنترل آن مشکل می باشد. این نوع خارش اغلب به دوزهای بالای داروهای آنتی هیستامین و داروهای موضعی از جمله کرم های محتوی کورتیزون پاسخ رضایت بخشی نمی دهد.

فولیکولیت ها و ضایعات آکنه ای

بسیار از بیماران مبتلا به HIV دچار کورک های کوچک در اطراف فولیکول های مو در پوست قفسه سینه و پشت و گاهی صورت، پوست سر، پاها و نشیمنگاه می شوند. این ضایعات پوستی شبیه آکنه می توانند همراه با خارش شدید بوده و مانند کهیر بیمار را آنقدر وادار به خاراندن محل کنند که به خونریزی و عفونت ثانویه منجر شود. این حالت که به فولیکولیت مشهور است معمولاً با ترکیبی از آنتی هیستامین ها و لوسیون های موضعی خنک کننده که در درمان آکنه کاربرد دارند درمان می شود.

سارکوم کاپوزی

سارکوم کاپوزی، اولین سرطانی بود که مرتبط با ایدز شناخته شد. این بیماری که در ابتدا به شکل لکه‌های صورتی است و بعداً منتشر و قابل لمس می‌شود، دارای سه مرحله پچ، پلاک و ندول است. در این بیماری درگیری مخاطی شایع است؛ اما بیماری‌های احشایی شایع نبوده (حدود ۱۰% از بیماران در زمان تشخیص به آنها دچار هستند) و در صورت نبود علائم مربوطه به بررسی برای وجود چنین بیماری‌هایی نیاز نیست.

دانه‌های سروکانورژن

در طی چند هفته از عفونت HIV، بسیاری از افراد علائم آنفولانزا و دانه‌های پوستی را تجربه می‌کنند. این فرآیند که به نام سروکانورژن شناخته می‌شود، هنگامی رخ می‌دهد که بدن آنتی‌بادی‌های HIV تولید می‌کند. سروکانورژن ممکن است باعث تب و تورم غدد لنفاوی شود. این دانه‌های اچ آی وی خارش ندارد و معمولاً صاف و قرمز است. این اغلب روی مناطق بزرگ بدن مانند سینه یا پشت تأثیر می گذارد.

تبخال

دو نوع تبخال وجود دارد که شامل هرپس سیمپلکس نوع ۱ (HSV-1) و تبخال سیمپلکس نوع ۲ (HSV-2) است. نوع اول اغلب در دهان یا نزدیکی دهان رخ می‌دهد و به صورت درد سرماخوردگی ظاهر می‌شود و نوع دوم اغلب روی بدن یا در نزدیکی اندام‌های جنسی اتفاق می‌افتد و گاهی «تبخال دستگاه تناسلی» نامیده می‌شود. ویروس تبخال از طریق تماس شخصی نزدیک سرایت می‌کند.

برای تبخال درمانی وجود ندارد و تا زمانی‌که محرکی باعث فعالیت مجدد ویروس در بدن فرد مبتلا شود، در سلول‌های عصبی نهفته باقی می‌ماند. بروز این تبخال‌ها با داروهای ضدویروسی قابل کنترل است. تبخال بسیار مسری است و به شکل یک دانه ظاهر می‌شود. افراد مبتلا به اچ آی وی در مبارزه با ویروس تبخال بسیار ناتوان هستند، بنابراین علائم آنها بدتر از افراد بدون HIV است.

زگیل آبکی

این بیماری مانند زگیل موجب ضایعات می‌شود که می‌تواند به دیگران نیز انتقال یابد. ضایعات پوستی به رنگ پوست بوده دارند و موجب آسیب نمی‌شود؛ اما در طول زمان، آنها بدتر می‌شوند.

کهیر حاد

بر اساس آمارهای پزشکی، نشانه‌های کهیر در این بیماری انواع مختلفی دارد. یکی از نشانه‌های آن «سبوریک درماتیتیس» است که در ابتدای ورود ویروس HIV به بدن با جوش‌های کوچک و تیره بر روی صورت، تن، دست‌ها و پاها ظاهر می‌شود. در برخی موارد، کهیر به شکل زخم در دهان بروز می‌یابد و ممکن است حدود دو هفته در نقاط مختلف بدن رؤیت شود. این حالت معمولاً حدود 2 الی سه هفته پس از انتقال ویروس رخ می‌دهد.

زگیل تناسلی

علائم ظاهری ایدز در کشور ما بیشتر در ناحیه تناسلی و معمولاً در آقایان دیده می‌شود. به وجود آمدن ضایعات بسیار بزرگ و مقاوم در برابر درمان از بارزترین و مهم‌ترین علائم ظاهری ایدز در افراد مبتلا به زگیل تناسلی است. مؤثرترین درمان زگیل تناسلی کرایوتراپی با فریز کردن است. ویژگی اصلی این زگیل‌های تناسلی پخش سریع آن در ناحیه تناسلی و همچنین در سایر قسمت‌های بدن است.

تشخیص ایدز

آزمایشات HIV شامل موارد زیر هستند:

• آزمایش های آنتی بادی: این آزمایش ها قادر به تشخیص وجود آنتی بادی های HIV یا پروتئین های سیستم ایمنی در نمونه های خون یا بزاق فرد هستند. با این حال این موارد نمی توانند HIV را در مراحل اولیه تشخیص دهند.
• آزمایش های آنتی ژن / آنتی بادی: این آزمایش ها به شناسایی آنتی بادی ها و آنتی ژن های HIV یا اجزای ویروسی در خون می پردازند. این آزمایش ها نیز قادر به تشخیص HIV در مراحل اولیه نیستند.
• آزمایش‌ های اسید نوکلئیک: برای تشخیص HIV در مراحل اولیه این آزمایش‌ مناسب است. این آزمایش وجود مواد ژنتیکی HIV در خون را بررسی می کند.

درمان ایدز

• درمان ویروس اچ‌آی‌وی آنتی‌رتروویروس‌درمانی (ART) نام دارد. ART شامل دریافت هر روزه‌ی داروهای HIV است.
• ART نمی‌تواند اچ‌آی‌وی را درمان کند؛ اما به افراد مبتلا کمک می‌کند طولانی‌تر و سالم‌تر زندگی کنند.
• ART خطر انتقال ویروس را به دیگران نیز کاهش می‌دهد.
• هدف اصلی درمان‌های ART کاهش بار ویروسی به میزان غیرقابل شناسایی است؛ یعنی میزان ویروس در خون فرد آنقدر پایین بیاید که با تست‌های آزمایشگاهی قابل شناسایی نباشد. افرادی که بار ویروسی غیرقابل شناسایی دارند، ویروس را به دیگران منتقل نمی‌کنند.