به گزارش سلامت نیوز به نقل از مهر، زهرا نائیجی، با بیان اینکه فیبروم‌ها شایع‌ترین تومورهای مونوکلونال برخاسته از سلول‌های عضله صاف در رحم هستند، اظهار کرد: این سلول‌ها بر اساس جایگزینی خود در رحم خوانده می‌شوند.

وی افزود: فیبروم‌های رحمی، رشد خوش‌خیم و غیرسرطانی سلول‌های عضلانی و بافت همبند رحم هستند که نام دیگر آن لیومیوم یا میوم است.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی افزود: شیوع فیبروم‌ها تحت تأثیر هورمون‌های جنسی استروژن و پروؤسترون قرار می‌گیرد که این موضوع هم در دوره‌های مختلف باروری در زنان متفاوت است.

نائیجی ادامه داد: فیبروم‌های رحمی معمولاً از سنین ۲۰ تا ۵۰ سال علامت‌دار می‌شوند.

وی با اشاره به نشانه‌های بالینی تومورهای خوش‌خیم رحم، خاطرنشان کرد: در برخی موارد تومورهای رحمی علامتی برای فرد مبتلا ایجاد نمی‌کند ولی در موارد بزرگ‌تر به واسطه اثر فشاری که بر روی ارگان‌های مجاور وارد می‌کند سبب بروز مشکلاتی در روده‌ها و یا دفع ادرارمی‌شوند.

نائیجی ادامه داد: خونریزی شدید، خونریزی غیرطبیعی ماهیانه، طولانی شدن خونریزی‌های ماهیانه، درد یا احساس فشار در لگن (شدید، منتشر، یا همانند کرامپ قاعدگی)، آنمی (به دلیل خونریزی‌های شدید قاعدگی)، احساس فوریت در ادرار کردن، یبوست، سقط، نازایی خونریزی‌های غیر طبیعی رحمی، درد و فشار در لگن و اختلالات تولید مثلی و بارداری از جمله نشانه‌های تومورهای رحم و یا فیبروم است.

این متخصص زنان و زایمان، به راه‌های تشخیص فیبروم رحم اشاره کرد و گفت: سونوگرافی، اصلی‌ترین راه برای شناسایی فیبروم است.

وی افزود: در مواردی توده‌هایی که داخل کاویته رحم وجود دارد، ممکن است این ضایعات مانند پولیپ قابل افتراق نباشند، در این موارد از روش‌هایی مانند تصویربرداری با سونوگرافی همزمان با تزریق سرم به داخل رحم که روشی سرپایی است استفاده می‌شود.

نائیجی با اشاره به اینکه معمولاً در یائسگی‌ها علامت‌های فیبروم از بین می‌رود و رشد آن نیز متوقف می‌شود، خاطرنشان کرد: نکته اینجاست که اگر در همین دوران هم هورمون‌تراپی انجام شود ممکن است فیبروم رشد کرده و یا با نشانه‌های دیگری همراه باشد.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به روش‌های درمان فیبروم اشاره کرد و افزود: فیبروم در برخی بیماران می‌تواند منجر به کم‌خونی شدید، نازایی و حتی در دوران بارداری منجر به سقط جنین شود.

وی با تاکید بر اینکه درمان متداول فیبروم جراحی است، به عارضه‌های احتمالی جراحی فیبروم در موارد خاص اشاره کرد و توضیح داد: در این مواردی که جراحی ممکن نیست، با روش هورمون‌تراپی و دارویی موقتاً علامت‌ها و عارضه‌های فیبروم را می‌توان متوقف کرد.

نائیجی به خطرات احتمالی بدخیمی‌های فیبروم اشاره کرد و ادامه داد: در برخی موارد که توده بسیار بزرگ و یا بدشکل است، باید حتماً بیمار مبتلا به فیبروم توسط پزشک متخصص زنان و زایمان ویزیت و بررسی شود.

وی، تأثیر فیبروم رحمی در بارداری‌ها را مورد توجه قرار داد و تاکید کرد: بسیاری از زنان در دوران بارداری مشکلی با فیبروم‏‌ها ندارند با این‌حال شایع‏‌ترین عارضه فیبروم‌‏ها در دوران بارداری، درد است. این عارضه اغلب در زنانی که فیبروم بزرگ‌تر از پنج سانتی‌متر در دو تا سه ماهه آخر بارداری دارند، دیده می‏‌شود.