به گزارش سلامت نیوز به نقل از مای کلیولند کلینیک ، گلوکوم یک اصطلاح کلی است که برای توصیف گروهی از اختلالات چشمی که به عصب بینایی آسیب می رساند استفاده می شود. این مشکل شایع ترین شکل آسیب عصب بینایی است که منجر به از دست دادن بینایی می شود. در بیشتر موارد، مایع در قسمت جلویی چشم جمع می شود. این مایع اضافی به چشم فشار می آورد و به تدریج به عصب بینایی آسیب می رساند. این فشار به عنوان فشار داخل چشم (IOP) شناخته می شود.
برخی از افراد فشار چشم طبیعی دارند و همچنان به گلوکوم مبتلا می شوند. گلوکوم درمان نشده یا مدیریت نشده می تواند منجر به از دست دادن بینایی و کوری دائمی و غیرقابل برگشت شود.
عصب بینایی چیست؟
عصب بینایی شما نقش مهمی در بینایی دارد. سیگنال‌ها را از شبکیه به مغز می‌فرستد. مغز شما برای ایجاد تصاویر به این سیگنال ها متکی است.
گلوکوم چقدر شایع است؟
گلوکوم یک مشکل شایع چشمی مرتبط با افزایش سن است که حدود سه میلیون آمریکایی را تحت تاثیر قرار می دهد. در سطح جهانی، پس از آب مروارید ، دومین عامل نابینایی است.
چه کسانی ممکن است به گلوکوم مبتلا شوند؟
گلوکوم می تواند افراد از هر نژاد و جنسیت را تحت تاثیر قرار دهد، اما خطر ابتلا به آن با افزایش سن افزایش می یابد. آمریکایی های آفریقایی تبار و لاتین تبارها بسیار بیشتر از سایر نژادها در معرض ابتلا به گلوکوم هستند و تمایل دارند زودتر به این بیماری مبتلا شوند. جمعیت‌های آسیایی و اینوئیت‌ها نیز بیشتر مستعد ابتلا به نوع خاصی از گلوکوم هستند که به نام گلوکوم زاویه بسته شناخته می‌شود.
افراد مبتلا به دیابت دو برابر بیشتر در معرض ابتلا به گلوکوم هستند. سایر عوامل خطر عبارتند از:
- سابقه خانوادگی گلوکوم
- دوربینی (برای گلوکوم با زاویه بسته)
- فشار خون بالا
- استفاده طولانی مدت از کورتیکواستروئیدها
- نزدیک بینی (برای گلوکوم با زاویه باز)
- آسیب یا جراحی قبلی چشم
انواع گلوکوم چیست؟
انواع مختلفی از گلوکوم وجود دارد، از جمله:
- زاویه باز: این نوع شایع ترین است و تا 90 درصد از آمریکایی هایی که گلوکوم دارند را تحت تاثیر قرار می دهد. زمانی اتفاق می‌افتد که رسوبات ریز در کانال‌های زهکشی چشم جمع می‌شوند و به آرامی آنها را مسدود می‌کنند. به نظر می رسد کانال ها باز هستند و به طور عادی کار می کنند. اما در طی ماه ها یا سال ها، رسوبات باعث تجمع مایع و فشار بر عصب بینایی می شود. این بیماری ممکن است تا سال ها مورد توجه قرار نگیرد زیرا اکثر افراد علائمی ندارند.
- زاویه بسته: که به آن گلوکوم زاویه بسته یا زاویه باریک نیز گفته می شود، این نوع نادر اغلب به طور ناگهانی (حاد) ظاهر می شود. زمانی اتفاق می افتد که زاویه بین عنبیه (قسمت رنگی چشم که قرار گرفتن در معرض نور را کنترل می کند) و قرنیه (بخش بیرونی شفاف چشم) خیلی باریک باشد. در نتیجه، کانال های زهکشی مسدود می شوند و از خروج مایع از چشم جلوگیری می کنند و باعث افزایش شدید فشار چشم می شوند. علائم، از جمله درد چشم و سردرد ، می تواند شدید باشد و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.
- فشار طبیعی: در بعضی افراد، حتی زمانی که فشار چشم طبیعی است یا خیلی زیاد نیست ممکن است عصب بینایی آسیب ببیند. متخصصان مطمئن نیستند که چه چیزی باعث گلوکوم با فشار طبیعی می شود که به آن گلوکوم با فشار طبیعی یا فشار پایین نیز می گویند. این نوع بیشتر در میان آسیایی ها و آسیایی آمریکایی ها رایج است.
- مادرزادی: برخی از نوزادان با کانال های زهکشی متولد می شوند که در طول رشد جنین به درستی تشکیل نمی شوند. پزشک شما ممکن است علائم گلوکوم نوزاد را در بدو تولد متوجه شود. یا علائم ممکن است در دوران کودکی قابل توجه باشند. این وضعیت به عنوان گلوکوم دوران کودکی، نوزادی یا کودکان نیز شناخته می شود.
آیا گلوکوم هر دو چشم را درگیر می کند؟
اکثر مردم در هر دو چشم دچار گلوکوم می شوند، اگرچه این بیماری در ابتدا ممکن است در یک چشم بدتر شود. در گلوکوم با زاویه باز، یک چشم ممکن است آسیب متوسط یا شدید داشته باشد، در حالی که چشم دیگر ممکن است خفیف باشد. با گذشت زمان، این بیماری به هر دو چشم آسیب می رساند.
افراد مبتلا به گلوکوم با زاویه بسته در یک چشم، 40 تا 80 درصد احتمال دارد که در طی 5 تا 10 سال به همان نوع گلوکوم در چشم دیگر مبتلا شوند.
چه چیزی باعث گلوکوم می شود؟
گلوکوم می تواند بدون هیچ دلیلی رخ دهد، اما تحت تأثیر عوامل زیادی قرار می گیرد. که مهمترین آن فشار داخل چشم است. چشمان شما مایعی به نام زلالیه تولید می کنند. این مایع از طریق مردمک به جلوی چشم جریان می یابد. در یک چشم سالم، مایع از طریق یک کانال زهکشی واقع بین عنبیه و قرنیه خارج می شود .
با گلوکوم، کانال های زهکشی با رسوبات میکروسکوپی مسدود می شوند. مایع جایی برای رفتن ندارد، بنابراین در چشم جمع می شود. این مایع اضافی به چشم فشار می آورد. در نهایت، این افزایش فشار چشم می تواند به عصب بینایی آسیب برساند که منجر به گلوکوم می شود.
بیشتر بدانید: عوامل منجر به بروز گلوکوم
علائم گلوکوم چیست؟
علائم گلوکوم با زاویه باز معمولاً به صورت ظریف و تدریجی ظاهر می شوند. این باعث می شود به راحتی آنها را از دست بدهید. بسیاری از افراد مبتلا به گلوکوم زاویه باز در اوایل علائم قابل توجهی ندارند، که انجام معاینات معمول چشم برای تشخیص این بیماری در مراحل اولیه آن را بسیار مهم می کند. از آنجایی که آسیب آب سیاه یا گلوکوم برگشت ناپذیر است، تشخیص و درمان به موقع برای جلوگیری از نابینایی بسیار مهم است.
گلوکوم با زاویه بسته علائم شدیدتری دارد که به طور ناگهانی ظاهر می شوند.
با هر نوع، ممکن است تجربه کنید:
- درد یا فشار چشم
- سردرد
- هاله های رنگین کمانی در اطراف چراغ ها
- دید کم ، تاری دید، باریک شدن دید (دید تونلی) یا نقاط کور
- حالت تهوع و استفراغ
- چشمان قرمز
گلوکوم چگونه تشخیص داده می شود؟
ممکن است گلوکوم داشته باشید و آن را ندانید. معاینه منظم چشم برای ابتلا به گلوکوم یا سایر مشکلات چشمی مهم است. معاینه چشم می تواند سلامت بینایی و کاهش بینایی را ارزیابی کند.
برای بررسی گلوکوم ، چشم پزشک ممکن است یک یا چند مورد از این آزمایشات بدون درد را انجام دهد:
- معاینه اتساع چشم برای گشاد شدن مردمک ها و مشاهده عصب بینایی در پشت چشم
- گونیوسکوپی برای بررسی زاویه تلاقی عنبیه و قرنیه
- توموگرافی انسجام نوری (OCT) برای بررسی تغییرات در عصب بینایی که ممکن است نشان دهنده گلوکوم باشد
- تست فشار چشم (تونومتری) برای اندازه گیری فشار چشم
- پاکی متری برای اندازه گیری ضخامت قرنیه
- بررسی داخل چشم با میکروسکوپ مخصوص
- تست حدت بینایی (نمودار چشم) برای بررسی از دست دادن بینایی
- آزمایش میدان بینایی (محیط سنجی) برای بررسی تغییرات در دید محیطی (توانایی شما برای دیدن چیزها به پهلو)
گلوکوم چگونه مدیریت یا درمان می شود؟
گلوکوم درمان نشده می تواند منجر به ایجاد سریعتر از دست دادن بینایی دائمی یا نابینایی شود. درمان‌ها می‌توانند کاهش دید اضافی را کاهش دهند، اما نمی‌توانند بینایی از دست رفته را بازیابی کنند. اگر چشم درد، سردرد شدید یا مشکلات بینایی دارید، فوراً به چشم پزشک مراجعه کنید.
درمان های گلوکوم عبارتند از:
- داروی قطره چشمی : قطره های تجویزی مایعات را کاهش داده و زهکشی را برای کاهش فشار چشم افزایش می دهند. انواع مختلفی از داروهای قطره چشمی وجود دارد که می توان برای این بیماری استفاده کرد. از آنجایی که گلوکوم یک بیماری مادام العمر است، ممکن است نیاز به استفاده روزانه از قطره های چشمی برای تمام عمر داشته باشید.
- درمان با لیزر: چشم پزشک شما از لیزر برای کمک به بهبود تخلیه مایع از چشم شما استفاده می کند. در حالی که لیزر می تواند مکمل استفاده از قطره های چشمی باشد، ممکن است به طور کامل جایگزین آن نشود. نتایج حاصل از لیزر درمانی متفاوت است، اما می تواند تا پنج سال باقی بماند. برخی از درمان های لیزری نیز می توانند تکرار شوند.
- جراحی: جراحی روش دیگری برای کمک به کاهش فشار چشم است. تهاجمی تر است اما می تواند کنترل بهتر فشار چشم را سریعتر از قطره یا لیزر انجام دهد. جراحی می تواند به کاهش بینایی کمک کند، اما نمی تواند بینایی از دست رفته را بازیابی کند یا گلوکوم را درمان کند. انواع زیادی از جراحی ها برای گلوکوم وجود دارد و بسته به نوع و شدت خاص، چشم پزشک ممکن است یکی را بر دیگری انتخاب کند.
بیشتر بدانید: درمان خشکی چشم ناشی از داروهای گلوکوم
عوارض گلوکوم چیست؟
تخمین زده می شود که از هر 10 نفر مبتلا به گلوکوم، یک نفر به درجاتی از اختلال بینایی مبتلا می شود. نابینایی نادرتر است و 5 درصد از افراد مبتلا به گلوکوم را تحت تأثیر قرار می دهد.
چگونه می توانم از گلوکوم جلوگیری کنم؟
تشخیص زودهنگام گلوکوم از طریق معاینات معمول چشم بهترین راه برای محافظت از سلامت چشم و جلوگیری از کاهش بینایی است. آزمایش گلوکوم باید هر بار انجام شود:
- 1 تا 2 سال بعد از 35 سالگی برای افراد در معرض خطر.
- 2 تا 4 سال قبل از 40 سالگی
- 1 تا 3 سال بین 40 تا 54 سال.
- 1 تا 2 سال بین 55 تا 64 سال.
- 6 ماه تا 12 ماه پس از 65 سالگی.
اگر گلوکوم داشته باشم چه انتظاری می توانم داشته باشم؟
کوری در صورت تشخیص زودهنگام، یک عارضه نادر برای افراد مبتلا به گلوکوم است. با این حال، گلوکوم یک بیماری مزمن و پیشرونده است که اغلب در طول زمان باعث کاهش بینایی می شود. هر چه زودتر به گلوکوم مبتلا شوید و درمان را شروع کنید، احتمال نجات بینایی شما بیشتر است. درمان ها می توانند پیشرفت بیماری و کاهش بینایی را کاهش دهند. اگر در معرض خطر بالای ابتلا به گلوکوم هستید، معاینه منظم چشم ضروری است.
بیشتر بدانید:جدیدترین روش‌های درمانی گلوکوم
چه زمانی به دکتر مراجعه کنم؟
اگر موارد زیرا را تجربه کردید باید با پزشک خود تماس بگیرید:
- تاری یا دیدکم
- هاله، شناور چشم یا فلاشر
- درد ناگهانی و شدید چشم یا سردرد
- حساسیت به نور
- از دست دادن بینایی
در حالی که درمانی برای گلوکوم وجود ندارد، درمان ها می توانند فشار چشم را مدیریت کرده و از کاهش بینایی جلوگیری کنند. معاینه چشم می تواند بیماری را زود تشخیص دهد و بینایی شما را نجات دهد. اگر در معرض خطر بالای ابتلا به گلوکوم هستید، از پزشک چشم خود بپرسید که هر چند وقت یک بار نیاز به غربالگری دارید. اگر مبتلا به گلوکوم هستید، مهم است که از قطره های چشمی روزانه طبق تجویز استفاده کنید. همچنین می توانید از ارائه دهنده خود در مورد درمان های لیزری و گزینه های جراحی سوال کنید. با مراقبت مناسب، می توانید از بدتر شدن گلوکوم و ایجاد از دست دادن بینایی یا کوری غیرقابل برگشت جلوگیری کنید.
نظر شما