آسم چیست؟
به گزارش سلامت نیوز به نقل از مای کلیولند کلینیک آسم که به آن آسم برونش نیز می گویند، بیماری است که ریه های شما را تحت تاثیر قرار می دهد. این یک بیماری مزمن است، به این معنی که از بین نمی رود و نیاز به مدیریت پزشکی مداوم دارد.
حمله آسم چیست؟
وقتی به طور طبیعی نفس می‌کشید، ماهیچه‌های اطراف راه‌های هوایی شل می‌شوند و به هوا اجازه می‌دهند به راحتی و بی‌صدا حرکت کند. در طول حمله آسم، سه چیز ممکن است رخ دهد:
- برونکواسپاسم: ماهیچه های اطراف راه های هوایی منقبض می شوند. هنگامی که آنها سفت می شوند، راه های هوایی شما را باریک می کند. هوا نمی تواند آزادانه از طریق راه های هوایی منقبض جریان یابد.
- التهاب: پوشش مجاری تنفسی شما متورم می شود. مجاری تنفسی متورم اجازه نمی دهد هوای زیادی به ریه های شما وارد یا از آن خارج شود.
- تولید مخاط: در طول حمله، بدن شما مخاط بیشتری تولید می کند. این مخاط غلیظ راه های هوایی را مسدود می کند. هنگامی که راه‌های هوایی شما سفت‌تر می‌شود، صدای خس خس هنگام نفس کشیدن، صدایی که راه‌های هوایی شما هنگام بازدم ایجاد می‌کند، تولید می شود.
چه انواعی از آسم وجود دارد؟
آسم بر اساس علت و شدت علائم به انواع مختلفی تقسیم می شود. پزشکان آسم را به صورت زیر شناسایی می کنند:
- متناوب: این نوع آسم می آید و می رود بنابراین می توانید در بین شعله های آسم احساس طبیعی داشته باشید.
- پایدار: آسم مداوم به این معنی است که شما در بیشتر مواقع علائم دارید. علائم می تواند خفیف، متوسط یا شدید باشد. پزشکان شدت آسم را بر اساس تعداد دفعات بروز علائم می دانند. آنها همچنین در نظر می‌گیرند که چگونه می‌توانید کارها را در طول حمله انجام دهید.
آسم دلایل متعددی دارد:
- آلرژیک: آلرژی برخی افراد می تواند باعث حمله آسم شود. آلرژن ها شامل مواردی مانند کپک ها، گرده ها و شوره حیوانات خانگی هستند.
- غیر آلرژیک: عوامل خارجی می توانند باعث تشدید آسم شوند. ورزش، استرس، بیماری و آب و هوا ممکن است باعث شعله ور شدن آسم شود.
- آسم بزرگسالی: این نوع آسم بعد از 18 سالگی شروع می شود.
- کودکان: این نوع آسم اغلب قبل از 5 سالگی شروع می شود و می تواند در نوزادان و کودکان نوپا رخ دهد. کودکان ممکن است با آسم رشد کنند. قبل از تصمیم گیری در مورد اینکه آیا کودک شما در صورت حمله آسم به یک دستگاه استنشاقی در دسترس، نیاز دارد، باید مطمئن شوید باید آن را با پزشک خود در میان بگذارید. پزشک فرزندتان می تواند به شما در درک خطرات کمک کند.
-
آسم ناشی از ورزش: این نوع با ورزش ایجاد می شود و برونکواسپاسم ناشی از ورزش نیز نامیده می شود.
- آسم شغلی : این نوع آسم در درجه اول برای افرادی اتفاق می افتد که با مواد تحریک کننده کار می کنند.
- سندرم همپوشانی آسم: این نوع زمانی اتفاق می‌افتد که هم آسم و هم بیماری انسداد مزمن ریه (COPD ) دارید. هر دو بیماری تنفس را دشوار می کنند.
چه کسانی ممکن است به آسم مبتلا شوند؟
هر فردی در هر سنی ممکن است به آسم مبتلا شود. افراد مبتلا به آلرژی یا افرادی که در معرض دود تنباکو قرار دارند بیشتر در معرض ابتلا به آسم هستند. این شامل دود دست دوم (قرار گرفتن در معرض شخص دیگری که سیگار می‌کشد) و دود دست سوم (قرار گرفتن در معرض لباس یا سطوح در مکان‌هایی که برخی سیگار کشیده‌اند) می‌شود. آمارها نشان می دهد که احتمال ابتلا به آسم در زنان بیشتر از مردان است.
چه چیزی باعث آسم می شود؟
محققان نمی دانند چرا برخی از افراد آسم دارند اما برخی عوامل خطر بالاتری را ایجاد می کنند:
- آلرژی: داشتن آلرژی می تواند خطر ابتلا به آسم را افزایش دهد.
- عوامل محیطی: افراد با قرار گرفتن در معرض چیزهایی که مجاری تنفسی را تحریک می کنند، ممکن است به آسم مبتلا شوند.
- ژنتیک: اگر خانواده شما سابقه آسم یا بیماری های آلرژیک داشته باشد، خطر ابتلا به این بیماری در شما بیشتر است.
- عفونت‌های تنفسی: برخی عفونت‌های تنفسی ، مانند ویروس سنسیشیال تنفسی (RSV) می‌توانند به ریه‌های در حال رشد کودکان آسیب بزنند.
محرک های رایج حمله آسم چیست؟
در صورت تماس با موادی که شما را تحریک می کند، ممکن است دچار حمله آسم شوید. پزشکان این مواد را "محرک" می نامند. دانستن اینکه چه چیزی باعث تحریک آسم شما می شود، جلوگیری از حملات آسم را آسان تر می کند.
برای برخی از افراد، یک محرک می تواند فوراً باعث حمله شود. برای افراد دیگر یا در زمان های دیگر، حمله ممکن است ساعت ها یا روزها بعد شروع شود.
محرک ها می توانند برای هر فردی متفاوت باشند. اما برخی از محرک های رایج عبارتند از:
- آلودگی هوا
- کنه های گرد و غبار
- ورزش(برای برخی افراد، می تواند باعث حمله شود)
- کپک
- آفات
- حیوانات خانگی
- دود تنباکو
- مواد شیمیایی یا بوهای قوی این موارد می تواند باعث ایجاد حملات در برخی افراد شود
- مواجهه های شغلی خاص شما می توانید در محل کار خود در معرض چیزهای زیادی از جمله تمیز کردن محصولات، گرد و غبار آرد یا چوب یا سایر مواد شیمیایی قرار بگیرید. اگر آسم دارید همه اینها می توانند محرک باشند.
علائم و نشانه های آسم چیست؟
افراد مبتلا به آسم معمولا علائم واضحی دارند. این علائم و نشانه ها شبیه بسیاری از عفونت های تنفسی است:
- سفتی قفسه سینه، درد یا فشار.
- سرفه (به خصوص در شب).
- تنگی نفس .
- خس خس سینه .
با آسم، ممکن است با هر حمله همه این علائم را نداشته باشید. شما می توانید علائم و نشانه های مختلفی را در زمان های مختلف با آسم مزمن داشته باشید. همچنین، علائم می تواند بین حملات آسم تغییر کند.
پزشکان چگونه آسم را تشخیص می دهند؟
پزشک سابقه پزشکی شما از جمله اطلاعاتی در مورد والدین و خواهر و برادر شما را بررسی می‌کند و همچنین از شما در مورد علائم شما سوال خواهد کرد. او باید هرگونه سابقه آلرژی، اگزما و سایر بیماری های ریوی را بداند. پزشک ممکن است برای شما درخواست اسپیرومتری یا یک رادیوگرافی قفسه سینه ، آزمایش خون یا آزمایش پوست را تجویز کند.
بیشتر بدانید: همه چیز درباره اسپیرومتری
چه گزینه هایی برای درمان آسم وجود دارد؟
شما گزینه هایی برای کمک به مدیریت آسم خود دارید. پزشک داروهایی را برای کنترل علائم تجویز می کند. شامل:
برونکودیلاتورها
این داروها عضلات اطراف راه های هوایی شما را شل می کنند. ماهیچه های شل شده به مجاری تنفسی اجازه حرکت هوا حرکت راحت تر مخاط را می دهند. این داروها در صورت بروز علائم، باعث تسکین می شوند و برای آسم متناوب و مزمن استفاده می گردند.
داروهای ضد التهاب
این داروها تورم و تولید مخاط را در مجاری هوایی شما کاهش می دهند. آنها ورود و خروج هوا به ریه های شما را آسان تر می کنند. این دارو ها برای کنترل یا پیشگیری از علائم آسم مزمن هر روز تجویز می شود.
درمان‌های بیولوژیک برای آسم
این درمان‌ها برای آسم شدید هنگامی که علایم با وجود درمان مناسب با استنشاق باقی می‌مانند استفاده می‌شوند.
کنترل آسم چیست؟
هدف از درمان آسم کنترل علائم است. کنترل آسم یعنی شما:
- می توانید کارهایی را که می خواهید در محل کار و خانه انجام دهید.
- علائم آسم نداشته باشید یا کم داشته باشید.
- به ندرت نیاز به استفاده از داروی تسکین دهنده خود دارید.
- بدون آسم بخوابید که استراحت شما را مختل کند.
چگونه علائم آسم را کنترل می کنید؟
شما باید علائم آسم خود را پیگیری کنید. این یک بخش مهم برای مدیریت بیماری است. ممکن است پزشک از شما بخواهد که از دستگاه پیک دبی سنج (PF) استفاده کند. این دستگاه اندازه گیری می کند که شما با چه سرعتی می توانید هوا را از ریه های خود خارج کنید. می تواند به پزشک شما کمک کند تا داروهای شما را اصلاح کند. همچنین به شما می گوید که آیا علائم شما بدتر می شود یا خیر.
چگونه می توانم از حمله آسم جلوگیری کنم؟
اگر پزشک می‌گوید شما مبتلا به آسم هستید، باید بفهمید چه چیزی باعث حمله می‌شود. اجتناب از محرک ها می تواند به شما در جلوگیری از حمله کمک کند. با این حال، شما نمی توانید از ابتلا به آسم جلوگیری کنید.
چشم انداز فرد مبتلا به آسم چیست؟
اگر آسم دارید، هنوز هم می توانید زندگی بسیار پرباری داشته باشید و در ورزش و فعالیت های دیگر شرکت کنید. پزشک می‌تواند به شما در مدیریت علائم، یادگیری محرک‌ها و پیشگیری یا مدیریت حملات کمک کند.
اگر دچار حمله آسم شدید چه کنید؟
اگر دچار حمله آسم شدید، باید مراقبت های پزشکی فوری دریافت کنید.
اولین کاری که باید انجام دهید استفاده از داروی استنشاقی نجات است که از داروهای سریع الاثر برای باز کردن راه های هوایی شما استفاده می کند. این با یک استنشاق نگهدارنده که هر روز از آن استفاده می کنید متفاوت است. هنگامی که علائم شما را آزار می دهد باید از اسپری نجات استفاده کنید و اگر حمله شدید باشد می توانید از آن بیشتر استفاده کنید.
اگر داروی استنشاقی نجات، به شما کمک نمی کند یا آن را همراه خود ندارید، در صورت داشتن موارد زیر به بخش اورژانس بروید:
- اضطراب یا وحشت
- ناخن‌های دست مایل به آبی، لب‌های مایل به آبی (در افراد با پوست روشن) یا لب‌ها یا لثه‌های خاکستری یا سفید (در افراد با پوست تیره)
- درد یا فشار قفسه سینه
- سرفه ای که متوقف نمی شود یا خس خس شدید هنگام نفس کشیدن
- مشکل در صحبت کردن
- صورت رنگ پریده و عرق کرده
- تنفس بسیار سریع یا سریع
نظر شما