به گزارش سلامت نیوز به نقل از مای کلیولند کلینیک، آمفیزم یک بیماری ریوی است که در نتیجه آسیب به دیواره آلوئول ها در ریه شما ایجاد می شود. ممکن است یک انسداد ایجاد شود که هوا را در داخل ریه های شما به دام می اندازد. اگر هوای زیادی در ریه هایتان گیر کرده باشد، سینه شما ممکن است پرتر به نظر برسد یا ظاهری شبیه سینه داشته باشد. با آلوئول های کمتر، اکسیژن کمتری وارد جریان خون شما می شود.

آلوئول ها کیسه های هوایی کوچک، جدار نازک و شکننده هستند که به صورت خوشه ای در انتهای لوله های برونش (راه های هوایی) در اعماق ریه ها قرار گرفته اند. در یک مجموعه معمولی از ریه ها، حدود 300 میلیون آلوئول وجود دارد. همانطور که هوا را تنفس می کنید (استنشاق)، هوا از طریق لوله های برونش حرکت می کند تا به آلوئول ها برسد. هنگامی که هوا به آنجا می رسد، آلوئول ها کشیده می شوند، اکسیژن را جذب می کنند و اکسیژن را به خون شما منتقل می کنند. همانطور که هوا را بیرون می دهید (بازدم)، آلوئول ها کوچک می شوند و دی اکسید کربن را از بدن خارج می کنند.

ریه های خود را مانند پوشش حبابی در نظر بگیرید. آلوئول ها مانند حباب های منفرد در پوشش حبابی هستند. اگر آمفیزم داشته باشید، آلوئول های شما در نهایت می شکند. به جای حباب‌های حباب‌دار بسیار کوچک، یک محفظه هوای بزرگ مانند یک بالش بزرگ حمل و نقل هوایی ایجاد می‌کنید. این آسیب باعث کوچک شدن سطح کلی ریه ها می شود و ورود و خروج هوای تازه به ریه ها را سخت می کند. این کار تنفس شما را سخت می کند و باعث تنگی نفس می شود.

آمفیزم معمولاً پس از چندین سال سیگار کشیدن ایجاد می شود. با این حال، آمفیزم دلایل دیگری نیز دارد. این شامل موارد زیر می شود:

• آلاینده های هوا در خانه یا محل کار شما
• عوامل ژنتیکی (ارثی) مانند کمبود آلفا-1 آنتی تریپسین
• عفونت های تنفسی

تفاوت بین آمفیزم و COPD چیست؟

بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD) یک اصطلاح کلی است که شامل طیف وسیعی از بیماری های پیشرونده ریه می شود. این بیماری ها شامل آمفیزم و برونشیت مزمن است. گاهی اوقات افراد مبتلا به COPD آسم نیز دارند.

تفاوت آمفیزم و برونشیت مزمن چیست؟

آمفیزم و برونشیت مزمن هر دو نوع COPD هستند. بسیاری از مردم هر دو را به طور همزمان دارند.

آمفیزم یک بیماری ریوی است که به آلوئول های ریه شما آسیب می رساند. اولین علامت آمفیزم تنگی نفس است.

برونشیت مزمن یک بیماری ریوی است که مژک های راه هوایی شما را از بین می برد. گل مژه ها قسمت های مو مانند (ارگانل) سلول ها هستند که میکروب ها و سایر مواد زائد را از مجاری هوایی شما خارج می کنند. علامت اولیه برونشیت مزمن تولید مخاط است، از جمله سرفه مرطوب که مخاط غلیظ، تغییر رنگ (زرد، سبز یا زرد مایل به خاکستری) را از ریه ها تولید می کند (سرفه مولد). آمفیزم علائم بیشتری از جمله تنگی نفس و سرفه دارد.

بیشتر بدانید: شدت آمفیزم با ریسک بالای ابتلا به سرطان ریه مرتبط است

مراحل آمفیزم چیست؟

بیماری مزمن انسدادی ریه (GOLD) COPD در چهار مرحله طبقه بندی می شود. آمفیزم علت COPD است، اما همه بیماران مبتلا به آمفیزم به COPD مبتلا نیستند. پزشکان از مراحل COPD برای کمک به توصیف آمفیزم استفاده می کنند. مراحل عبارتند از:

1. مرحله 1 . این خفیف ترین مرحله آمفیزم است. ریه های شما حداقل 80 درصد به نسبت ریه های سالم افرادی که هم سن، قد و جنس هستند کار می کنند.
2. مرحله 2 . این آمفیزم متوسط است. ریه های شما بین 50 تا 79 درصد به نسبت ریه های سالم افرادی که هم سن، قد و جنس هستند کار می کنند.
3. مرحله 3 . این آمفیزم شدید است. ریه های شما بین 30 تا 49 درصد به نسبت ریه های سالم افرادی که هم سن، قد و جنس هستند کار می کنند.
4. مرحله 4 . این آمفیزم بسیار شدید است. ریه های شما کمتر از 30 درصد به نسبت ریه های سالم افرادی که هم سن، قد و جنس هستند.

آمفیزم چه کسانی را تحت تاثیر قرار می دهد؟

آمفیزم معمولاً مردان و افرادی را که در هنگام تولد مرد هستند (AMAB) بین سنین 50 تا 70 سال مبتلا می کند. با این حال، آن را نیز در زنان و افرادی که در بدو تولد زنان تعیین می کنند (AFAB) درگیر می کند و ممکن است در افراد 40 ساله تشخیص داده شود.

آمفیزم چقدر شایع است؟

بیش از 3 میلیون نفر در ایالات متحده آمفیزم دارند.

امید به زندگی فرد مبتلا به آمفیزم چقدر است؟

امید به زندگی بسته به سن و مرحله آمفیزم متفاوت است. این که آیا سیگار می کشیدید، قبلاً سیگار می کشیدید یا هرگز سیگار نمی کشیدید نیز در طول عمر شما مؤثر است. سیگار کشیدن 3.5 سال از طول عمر شما می کاهد. عوامل ژنتیکی نیز در طول عمر فرد نقش دارند.

مردان و افراد AMAB بین 50 تا 70 سال بیشترین احتمال ابتلا به آمفیزم را دارند.

اولین علائم آمفیزم چیست؟

بسیاری از مردم تا زمانی که بیماری 50 درصد یا بیشتر از بافت ریه آنها را از بین نبرد، متوجه علائم آمفیزم نمی شوند. تا آن زمان، اولین علائم شامل تنگی نفس تدریجی و خستگی است.

سایر علائم آمفیزم عبارتند از:

• سرفه طولانی مدت (سرفه سیگاری)
• خس خس سینه
• تنگی نفس، به ویژه در هنگام ورزش های سبک مانند بالا رفتن از پله ها
• احساس دائمی ناتوانی در دریافت هوای کافی
• سفتی در سینه شما
• افزایش تولید مخاط
• رنگ مخاطی غیر طبیعی (زرد یا سبز)
• خستگی مداوم
• مشکلات قلبی
• مشکل خواب
• اضطراب
• افسردگی
• کاهش وزن

اگر آمفیزم دارید، خطر ابتلا به ذات الریه، برونشیت و سایر عفونت های ریه را نیز افزایش می دهید.

علت اصلی آمفیزم چیست؟

سیگار عامل اصلی آمفیزم است.

دود سیگار بافت ریه شما را از بین می برد و همچنین راه های هوایی شما را تحریک می کند. دود سیگار باعث التهاب می شود و به مژه های شما آسیب می رساند. تحریک و آسیب مژک باعث تورم راه های هوایی، تولید مخاط و مشکل در پاکسازی راه های هوایی می شود. همه این تغییرات می تواند باعث تنگی نفس شود.

بیشتر بدانید: تنفس گرد و غبار چه تبعاتی برای «سلامت» دارد؟

اگرچه سیگار عامل اصلی آمفیزم است، اما دلایل دیگری نیز وجود دارد. این شامل موارد زیر می شود:

• ماری جوانا
• ویپینگ و سیگارهای الکترونیکی
• دود سیگار
• آلودگی هوا
• گرد و خاک
• دودهای شیمیایی

آیا آمفیزم مسری است؟

نه، آمفیزم مسری نیست. اگر آمفیزم دارید، نمی توانید آن را به فرد دیگری بدهید.

آمفیزم چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشک شما می تواند آمفیزم را تشخیص دهد. با این حال، آنها نمی توانند آمفیزم را تنها از روی علائم شما تشخیص دهند.

پزشک شما یک معاینه فیزیکی انجام خواهد داد. در طول معاینه فیزیکی، آنها به صداهای ریه شما با گوشی پزشکی گوش می دهند. گوشی پزشکی یک وسیله پزشکی است که دارای یک دیسک فلزی کوچک (دیافراگم) است که با لوله لاستیکی به گوشی‌های گوش متصل می‌شود.

با فشردن گوشی‌پزشکی روی سینه‌تان،پزشک روی سینه‌تان ضربه می‌زند و به صدای توخالی گوش می‌دهد. اگر صدای توخالی بشنوند، به این معنی است که ریه های شما هوا را به دام می اندازند. سپس آزمایشاتی را برای تایید آمفیزم تجویز می کنند.

چه آزمایشاتی برای تشخیص آمفیزم انجام می شود؟

پزشک شما ممکن است آزمایش های زیر را برای تشخیص آمفیزم تجویز کند:

• اشعه ایکس قفسه سینه: پزشک شما از قفسه سینه شما رادیوگرافی می گیرد تا به ریه های شما نگاه کند. آن ها ریه های شما را با اشعه ایکس ریه های سالم مقایسه می کنند. اشعه ایکس معمولاً برای تشخیص مراحل اولیه آمفیزم مفید نیست. آنها در تشخیص آمفیزم متوسط یا شدید مفیدتر هستند.
• سی تی اسکن: سی تی اسکن یک تصویر سه بعدی از ریه های شما ایجاد می کند. این تصاویر با جزئیات بیشتری نسبت به اشعه ایکس ارائه می کند.
• تست عملکرد ریوی: تست‌های عملکرد ریوی میزان تنفس و بازدم هوا توسط ریه‌ها را اندازه‌گیری می‌کنند. آزمایش ممکن است شامل اسپیرومتری باشد. اسپیرومتری از دستگاه اسپیرومتر برای اندازه گیری جریان هوا در ریه های شما استفاده می کند. همچنین میزان هوای موجود در ریه های شما را تخمین می زند.
• گاز خون شریانی (ABG): ABG میزان اکسیژن و دی اکسید کربن خون را از یک سرخرگ (خون شریانی) اندازه گیری می کند. شریان لوله ای است که خون را از قلب شما می برد. اگر آمفیزم شما بدتر شود، ممکن است پزشک شما دستور ABG را بدهد. این می تواند به تعیین اینکه آیا به اکسیژن اضافی نیاز دارید کمک می کند.
• الکتروکاردیوگرام (EKG): EKG عملکرد قلب شما را بررسی می کند. پزشک شما ممکن است برای رد کردن بیماری قلبی به عنوان علت تنگی نفس، EKG را تجویز کند.
• آزمایش خون و آزمایشات ژنتیکی: پزشک شما ممکن است آزمایش های خون و آزمایش های ژنتیکی را برای تأیید کمبود آلفا-1 آنتی تریپسین به عنوان علت آمفیزم تجویز کند.

بیشتر بدانید: همه چیز درباره اسپیرومتری

آیا ریه های شما از آمفیزم بهبود می یابند؟

نه، ریه های شما نمی توانند از آمفیزم بهبود پیدا کنند. با این حال، درمان ها می توانند به کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی شما کمک کنند. مداخلات دیگر می تواند به جلوگیری از بروز آسیب بیشتر کمک کند.

بیشتر بدانید: چند توصیه برای مراقبت از ریه ها

آمفیزم چگونه درمان می شود؟

آمفیزم می تواند با گذشت زمان بدتر شود، بنابراین درمان بر کاهش سرعت آمفیزم و به حداکثر رساندن عملکرد ریه سالم باقی مانده تمرکز دارد. نوع درمان بستگی به شدت آمفیزم شما دارد.

گزینه های درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ترک سیگار: اگر سیگار می کشید، بهترین راه برای کاهش سرعت آمفیزم ترک سیگار است. این مهمترین قدمی است که می توانید برای محافظت از ریه های خود بردارید. شما وپزشک خود می توانید برای یافتن بهترین و موثرترین روش ها برای ترک سیگار با یکدیگر همکاری کنید.
• برونکودیلاتورها: این داروها عضلات اطراف راه های هوایی شما را شل می کنند. هنگامی که این عضلات شل می شوند، هوای بیشتری وارد و خارج از ریه های شما می شود. آنها سریعتر و موثرتر از داروهای خوراکی هستند. برونکودیلاتورها همچنین به درمان آسم و سایر بیماری های ریوی کمک می کنند.
• کورتیکواستروئیدهای استنشاقی: کورتیکواستروئیدهای استنشاقی تورم راه های هوایی و تولید مخاط را کاهش می دهند. برای کمک به پیشگیری از علائم آمفیزم، ممکن است مجبور باشید هر روز کورتیکواستروئیدهای استنشاقی مصرف کنید.
• کورتیکواستروئیدهای خوراکی: هنگامی که شما دچار تشدید علائم آمفیزم می شوید، یک پزشک اغلب دوره های کوتاه مدت کورتیکواستروئیدهای خوراکی را تجویز می کند.
• آنتی بیوتیک ها: آنتی بیوتیک ها به درمان عفونت های باکتریایی از جمله ذات الریه، برونشیت و سایر عفونت های ریوی کمک می کنند.
• داروهای ضد التهاب: ضد التهاب ها التهاب راه های هوایی شما را کاهش می دهند.
• اکسیژن درمانی: اگر ریه های شما اکسیژن کافی به خون شما نمی رساند (هیپوکسمی)، اکسیژن درمانی می تواند کمک کننده باشد. یک دستگاه اکسیژن بیشتری را از طریق کاتتر بینی یا ماسک صورت به شما می رساند. کاتتر بینی (کانولای بینی) یک لوله قابل انعطاف است که پزشک شما آن را به بینی شما می بندد.
• جراحی کاهش حجم ریه (LVRS): در طول LVRS،پزشک شما بخشی از بافت ریه بیمار را برمی دارد و بافت باقی مانده را به هم می پیوندد. برداشتن بافت آسیب دیده ممکن است فشار روی ماهیچه های تنفسی شما را کاهش دهد و به بهبود توانایی ریه ها برای کشش کمک کند. نتایج LVRS معمولا امیدوارکننده هستند. با این حال، همه افراد مبتلا به آمفیزم کاندید این جراحی نیستند.
• کاهش حجم ریه با برونکوسکوپی: در طول کاهش حجم ریه برونکوسکوپی، یک پزشک یک دریچه یک طرفه را در راه های هوایی شما قرار می دهد. دریچه اجازه می دهد تا هوا از آن بخش های ریه شما خارج شود، اما وارد نشود. این به کاهش میزان هوای "به دام افتاده" در ریه های شما کمک می کند و تنفس را آسان تر می کند. همه افراد مبتلا به آمفیزم کاندید این روش نیستند.
• پیوند ریه: اگر آمفیزم شدید دارید و ریه‌های شما به گزینه‌های درمانی دیگر پاسخ نمی‌دهند، پیوند ریه، ریه‌های سالم اهداکننده را جایگزین ریه‌های آسیب‌دیده شما می‌کند.

چگونه می توانم خطر ابتلا به آمفیزم را کاهش دهم؟

بهترین راه برای کاهش خطر ابتلا به آمفیزم پرهیز از سیگار کشیدن است.

ترک سیگار دشوار است. برای ترک موفقیت آمیز ممکن است چندین تلاش لازم باشد. هنگامی که برای ترک سیگار آماده شدید، با پزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند به شما کمک کنند تا برنامه ای برای ترک سیگار ایجاد کنید. همچنین ایده خوبی است که به گروه های پشتیبانی بپیوندید. گروه های پشتیبانی به شما این امکان را می دهند که احساسات و تجربیات خود را با کسانی که درک می کنند تجربه می کنید به اشتراک بگذارید.

راه های دیگر برای کمک به کاهش خطر ابتلا به آمفیزم عبارتند از:

• از دود سیگار، آلودگی هوا، دودهای شیمیایی، گرد و غبار، گرده و شوره حیوانات خانگی خودداری کنید.
• خانه خود را برای رادون آزمایش کنید.
• هنگام کار با مواد شیمیایی یا در مناطق بسیار آلوده از ماسک استفاده کنید.

اگر آمفیزم داشته باشم چه انتظاری می توانم داشته باشم؟

انتظارات شما به شدت آمفیزم شما بستگی دارد.

• اگر آمفیزم خفیف دارید، دیدگاه شما بهتر است. با این حال، حتی آمفیزم خفیف همچنان می تواند برخی از توانایی های شما را تحت تاثیر قرار دهد، به خصوص اگر 65 سال یا بیشتر دارید. فعالیت هایی مانند راه رفتن، بالا رفتن از پله ها یا لباس پوشیدن ممکن است باعث بروز علائم شوند.
• اگر آمفیزم شدید دارید، تنفس بسیار دشوار است و ممکن است به کمک پزشکی منظم نیاز داشته باشید.

درمانی برای آمفیزم وجود ندارد حتی اگر سیگار را ترک کنید، ریه های شما نمی توانند آسیب های موجود را التیام بخشند. با این حال، می توانید با درمان آمفیزم را کاهش دهید. هر چه زودتر درمان آمفیزم را شروع کنید، کیفیت زندگی شما بهتر خواهد شد.

چگونه از خودم مراقبت کنم؟

اگر آمفیزم دارید، بهترین راه برای پیشگیری یا کاهش مشکلات بیشتر، ترک سیگار و جلوگیری از عفونت های تنفسی است. نکات زیر می تواند به جلوگیری از عفونت تنفسی کمک کند:

• دست های خود را بشویید.
• هر روز مسواک بزنید و از نخ دندان استفاده کنید. بعد از غذا از دهانشویه ضد باکتری استفاده کنید.
• وسایل تنفسی خود را تمیز نگه دارید.
• خانه خود را تمیز نگه دارید و گرد و غبار را پاک کنید.
• در مورد واکسیناسیون خود از جمله واکسن آنفولانزا، واکسن پنوموکوک و کووید-19 به‌روز باشید.
• یک برنامه ورزشی از پزشک خود دریافت کنید و آن را دنبال کنید.
• از مواد محرک، از جمله دود، دود اگزوز خودرو، عطرهای قوی، محصولات پاک کننده، رنگ لاک، گرد و غبار، گرده و شوره حیوانات خانگی اجتناب کنید.

چه زمانی باید به پزشک خود مراجعه کنم؟

اگر دچار تنگی نفس شدید فوراً با ۱۱۵ تماس بگیرید.

اگر موارد زیر را تجربه کردید با پزشک خود صحبت کنید:

• سخت‌تر از حد معمول نفس می‌کشید.
• شما بیش از حد معمول مخاط تولید می کنید.
• مخاط شما زرد یا سبز می شود در حالی که به طور معمول اینطور نیست.
• شما باید بیشتر از داروهای گشادکننده برونش یا کورتیکواستروئیدهای استنشاقی خود استفاده کنید.
• شما احساس نمی کنید که داروهای شما آنقدر موثر هستند.
• بیشتر سرفه میکنید
• مشکلات تنفسی شما را در شب بیدار نگه می دارد یا در نیمه های شب بیدارتان می کند.
• انرژی کمتری دارید

آیا COVID-19 باعث آمفیزم می شود؟

اگر قبلاً ریه های بیمار یا آسیب دیده ندارید، COVID-19 می تواند باعث آمفیزم غول پیکر شود. با این حال، به ندرت این اتفاق می افتد، و موارد بسیار کمی وجود دارد که COVID-19 و آمفیزم غول پیکر را مرتبط می کند.

آمفیزم غول پیکر یک بیماری بولوز است. اگر آمفیزم دارید، حفره های هوا ممکن است رشد کنند و تا یک سوم یک یا هر دو ریه شما را تحت تاثیر قرار دهند.پزشکان این کیسه های هوایی غول پیکر را بولا (بولای منفرد) می نامند.

نام‌های دیگر آمفیزم غول‌پیکر شامل آمفیزم غول‌پیکر تاولی و سندرم ریه ناپدید می‌شود.

آمفیزم یک بیماری مزمن انسدادی ریه است که به کیسه های هوایی در ریه های شما آسیب می رساند و تنفس را سخت می کند. شما نمی توانید آسیب آمفیزم را معکوس کنید و به تدریج بدتر می شود. با این حال، شما می توانید علائم را با درمان مدیریت کنید و اثرات آمفیزم را کاهش دهید. علاوه بر درمان، اگر نکاتی را رعایت کنید که از عفونت‌های تنفسی جلوگیری می‌کند، راحت‌تر نفس می‌کشید. تشخیص زودهنگام به شما کمک می کند تا کیفیت زندگی خود را برای مدت طولانی تری حفظ کنید. اگر مشکلات تنفسی دارید، با پزشک خود صحبت کنید، به خصوص اگر سیگار می کشید. آنها می توانند آمفیزم را تشخیص دهند و با شما برای ایجاد یک برنامه پزشک همکاری کنند تا بتوانید تا زمانی که ممکن است به انجام فعالیت هایی که از آن لذت می برید ادامه دهید.