سه‌شنبه ۲۴ تیر ۱۳۹۹ - ۱۰:۰۹
کد خبر: 296642

متاسفانه با سبك زندگی حاكم در عصر جدید كه شامل كم‌تحركی و مصرف غذاهای آماده و پركالری است، به‌صورت روزافزون شاهد بیشتر شدن ابتلا به چاقی و دیابت نوع2 هستیم.

عوارض دیابت بر سیستم ادراری تناسلی

سلامت نیوز: متاسفانه با سبك زندگی حاكم در عصر جدید كه شامل كم‌تحركی و مصرف غذاهای آماده و پركالری است، به‌صورت روزافزون شاهد بیشتر شدن ابتلا به چاقی و دیابت نوع2 هستیم.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه جام جم ،همان‌طور كه می‌دانید، تاثیرات دیابت ناشی از قند بالا و آثار سوء آن روی تك‌تك سلول‌های بدن و تمام سیستم‌های بدن اثر‌منفی می‌گذارد.آسیب به سلول‌های عروق باعث شكنندگی می‌شود و خطر حوادث عروقی را بالا می‌برد؛ آسیب به سلول‌های شبكیه چشم، اختلالات بینایی را سبب می‌شود، حوادث قلبی عروقی را زیاد می‌كند و از طرفی روی سیستم ادراری تناسلی اثر منفی می‌گذارد.

در اینجا اولین عضو آسیب‌پذیر، كلیه‌ها هستند. با اثر سوء گلوكز روی سلول‌های گلومرول كلیه، دفع پروتئین‌های مفید بدن از كلیه آغاز می‌شود و این شروع آسیب به بافت تصفیه‌كننده كلیه‌هاست. در حال حاضر شایع‌ترین عامل نارسایی كلیه در جهان، دیابت و فشار خون است كه در مراحل پیشرفته منجر به دیالیز می‌شود.دیابت در مراحل پیشرفته با اثر روی اعصاب مثانه، فرد را دچار انقباضات مكرر ادراری و از طرف دیگر عدم تخلیه كامل می‌كند.

به‌گونه‌ای كه شخص به‌طور مكرر، حس ادرار دارد و در صورت بی‌توجهی ممكن است دچار چند قطره بی‌اختیاری ادراری شود. از طرف دیگر بعد از مراجعه به دستشویی، توان انقباض مناسب و كامل عضلات مثانه را ندارد؛ مثانه به‌طور كامل تخلیه نمی‌شود و باقیمانده ادراری زیادی خواهد داشت و كیفیت خواب و عملكرد روزانه‌اش مختل می‌شود.همچنین با پیشرفت مسمومیت سلولی ناشی از قند بالا، اعصاب و عروق آلت تناسلی دچار اختلال می‌شود و فرد به‌تدریج و با سیر پیش‌رونده‌ای دچار اختلال نعوظ می‌گردد.

این افراد ابتدا با مصرف داروهای كمكی برای نعوظ، عملكرد جنسی خود را حفظ می‌كنند، ولی با پیشرفت بیماری، دیگر تركیبات كمكی برای نعوظ بی‌فایده خواهد بود و وارد مرحله بعدی درمان اختلال نعوظ، یعنی تزریق آمپول می‌شوند. در ادامه نیز با بی‌اثر شدن این داروها، جراحی تعبیه پروتز آلت تناسلی لازم می‌شود.

البته با جدی‌گرفتن توصیه‌های درمانی برای كنترل دیابت، كاهش وزن و تحرك روزانه، می‌توانیم از بروز این آثار سوء جلوگیری كنیم. زیرا بعد از بروز این مشكلات، معمولا درمان كامل امكان‌پذیر نیست و آثار سوء آن پابرجا خواهد ماند. پس در این مسیر هیچ اقدامی به‌اندازه پیشگیری كمك نخواهد كرد.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha