سلامت نیوز : «جنگل را نابود میكنیم،پس هستیم.» این شعار این روزهای زمینخواران، ویلاسازان و باغداران شده است.درختان را از ریشه قطع میكنند تا اراضی خود را افزایش بدهند.جنگل را تخریب میكنیم تا حیاط خانهمان را افزایش بدهیم و حالا دیگر تب تخریب به شالیزارها هم رسیده است. حالا شالیزارها هم عرصه ساختوساز ویلاها شدهاند.اراضی اطراف تهران تخریب شده است و جنگلهای زاگرس ویران و ویلاسازی تا لبه دریای خزر هم ادامه دارد. قبح تخریب جنگلها شكسته است و شب میخوابیم و به جای درختان سر به فلك كشیده با برج و بارو روبهرو میشویم!
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه تهران امروز ؛ انگار نمیدانیم تخریب جنگل در اطراف شهرها چنان خاك را فرسایش میدهد كه باید هر لحظه منتظر سیل بود.انگار نمیدانیم اگر جنگل نباشد با این آلودگی مزمن و سرسام آور كه بدجوری در جان شهر نشسته است،نمی توان مقابله كرد.از جنگلها و اراضی كه مورد تخریب در این سالها قرار گرفته است باید به تخریب پارك ملی خجیر،جنگلهای ناهار خوران گرگان،كجور در منطقه حفاظت شده البرز مركزی،جنگل ابر شاهرود اشاره كرد.اگر چه آمارها بسیار بیشتر از این است كه بتوان نوشت و گفت.دكتر سیدمحمدرضا فاطمی،کارشناس منابع آب و محیط دریا و كارشناس ارشد محیطزیست،درباره ساختوساز بیرویه و تخریب جنگلها به تهران امروز میگوید: « اكثر باغها و شالیزارها به ویلا تبدیل شده است.
حالا شالیزار مصنوعی است،اما كلاردشت تمام مراتع و جنگلهایش تبدیل به ویلا شد و كسی چیزی نگفت!شالیزار یك زمین مصنوعی است و فرد میتواند برایش تصمیم بگیرد.اما در همان شمال«دره نظیر» وجود دارد كه در بخش حفاظت شده البرز مركزی قرار دارد كه تمام درختان جنگلهایش را شبانه قطع كردهاند و به ویلاسازی اقدام كردهاند.شالیزار یك زمین مصنوعی است كه صاحب شخصی دارد ولی در حال حاضر جنگلها دارد نابود میشود.دلیل این موضوع این است كه میخواهند اذهان عمومی را از یك قضیه اصلی منحرف كنند تا اصل قضیه كه نابودی جنگلهاست را كمرنگ كنند.»این كارشناس محیطزیست تاكید میكند: «نابودی جنگلها عین جنایت است.صبحها بلوكگذاری میكنند،شبانه درختان را قطع میكنند.آن وقت نه سازمان جنگلها و نه سازمان محیطزیست خبردار میشود.وقتی در مناطق حفاظت شده میتوانند بروند و درختان را قطع كنند،یعنی دستهایی پشت پرده است.»
نبود جنگل آلودگی هوا را افزایش میدهد
«درست است كه محیط طبیعی دارد به اراضی مسكونی تبدیل میشود و توان ظرفیت محیط ما گنجایش ندارد كه تمام اراضی این باریكه شمال تبدیل به ویلای تفریحی بشود، ولی ویلا را یك تهرانی میخرد و ماهی یك بار برای تفریح میآید و ضایعاتش كمتر است،اما اگر این اراضی طبیعی تبدیل به اراضی شهری بشود و گسترش پیدا كند،خیلی بد است و ضایعاتش بیشتر است.» سید محمدرضا فاطمی، از عوارض تخریب جنگل و آثار مخربش بر محیطزیست میگوید: «علاوه بر از بین رفتن زیبایی منطقه،موازنه كربن هم روی میدهد.گازكربنیك اضافه را جنگل میگیرد و در خودش نگاه میدارد.این گرمایش گلخانهای جهان كه بهوجود آمده است در نتیجه این است كه گاز زیاد شده است و هم درختهای جنگلها قطع شده است.به همین دلیل رتبه ایران در زمینه زیستمحیطی به 160 رسیده است و از لحاظ تخریب در ردیف كشورهای چین و آمریكا قرار گرفتهایم.حجم آلایندههای تخریب ایران هزار برابر كمتر از آمریكاست ولی به نسبت كه حساب میكنیم میبینیم ایران بالاتر قرار گرفته است.در نتیجه تخریب جنگلها رتبه ایران در حال نزول است و در صدر كشورهای تخریب كننده محیطزیست قرار گرفتهایم.»
تخریب جنگل برای گسترش شهرها
هومان خاكپور،دیده بان طبیعت بختیاری میگوید: در منطقه زاگرس برخلاف جنگلهای شمال بحث ویلاسازی مطرح نیست.در شمال ساختوساز براساس رفاهیات و اماكن تفریحی است یا اینكه افراد سرمایهدار این كار را انجام میدهند.اما در منطقه زاگرس اگر ساختوساز اتفاق میافتد و عرضهای جنگلی به سكونت روستایی تبدیل میشود به این دلیل است كه بسیاری از روستاها در رویشگاههای جنگلی قرار گرفتهاند و معمولا با ازدیاد جمعیت،سطح روستا گسترش پیدا میكند و در روستاها فرهنگ انبوهسازی وجود ندارد و خانهها معمولا بزرگ و یك طبقه است و وقتی جمعیت زیاد میشود،ساختوساز افزایش پیدا میكند و اینگونه جنگلها از بین میرود.»
این فعال محیطزیست تاكید میكند: «یكی از اعتراضات جدی ما به لایحه جامع قانون منابع طبیعی این است كه در این قانون مجوز داده شده كه یك برابر و نیم طرح هادی روستاها،زمین در اختیار بنیاد مسكن قرار بگیرد كه جهت توسعه روستا بوده است.بر فرض مثال:در استان چهارمحال و بختیاری كه در حدود سیصد الی سیصد و پنجاه روستا در عرضهای جنگلی واقع شدهاند، اگر بهطور میانگین فرض كنیم هر روستا 50هكتار وسعت دارد،یك و نیم برابرش هفتاد هكتار میشود؛یعنی در واقع سیصد تا هفتاد هكتار، یك سطح بزرگی از جنگلها را با همین قانون از دست میدهیم.یكی از مشكلات منطقه زاگرس در بخش ساختوساز همین مسئله است و بحث ویلاسازی مطرح نیست.در حال حاضر یاسوج، لردگان و كهگیلویه و بویراحمد در عرضهای جنگلی قرار دارند و برای گسترش شان بخش عظیمی از جنگل را تخریب میكنند.»
تخریب جنگل چه پیامدی دارد؟
هومان خاكپور،دیده بان طبیعت بختیاری درباره پیامدهای تخریب جنگل میگوید: «در اكثر مناطق شهری مان متاسفانه سرانه فضای سبز خیلی كمتر از استاندارد جهانی است.در استاندارد جهانی تقریبا سرانه فضای سبز شهری 25 مترمربع برای هر فرد است.در صورتی كه در كشور ایران این میانگین روی 17 متر مربع است كه با استاندارد جهانی خیلی فاصله داریم.»از سویی دیگر،«خیلی از شهرها هستند كه با این موهبت خدادادی واقعا فضای سبز شهری شان زیاد است.این اتفاق تخریب دارد فضای سبز شهری را كم میكند به اضافه اینكه جنگلهایی كه اطراف این شهرها هستند وظیفه حفاظت یا شارژ منابع آب آن سكونتگاه شهری را دارند.
بهطور مثال:شهرهایی مثل یاسوج،لردگان یا شهرهایی كه در داخل عرضهای جنگلی هستند،عمدتا منابع آب شان از طریق سفرههای آب زیرزمینی است.سفرههای آب زیرزمینی از طریق جنگلها پر میشود كه وقتی جنگلها از بین برود مشكل آب ایجاد میشود.از تبعات دیگر از بین رفتن جنگل،فرسایش است.وقتی جنگلها از بین میرود تمام رسوبات و خاك اطراف شهرها با یك بارندگی شدید میتواند ایجاد سیل بكند و میزان سیل خیزی در سكونتگاههای شهری را بالا ببرد.»این فعال محیطزیست تاكید میكند: «یكی از مهمترین وظایفی كه سازمان جنگلها برعهده دارد بخش آبخیزداری شهری است.آبخیز داری شهری یكی از مهمترین وظایفش این است كه فضای سبز درختی یا گیاهی اطراف شهر ایجاد بكند كه علاوه بر اینكه بر تلطیف هوای شهر تاثیر میگذارد و تعادل گرمایی شهر را تنظیم میكند ، فرسایش خاك را كم میكند و هم ریسك سیل خیزی را در مناطق شهری كاهش میدهد.»
تغییر كاربری زمینهای زراعی
مهرداد بائوجلاهوتی،عضو فراكسیون محیطزیست مجلس و نماینده مردم لنگرود است و از بحث اتفاقات در شمال به خوبی خبر دارد.او درباره تب ویلاسازی در شمال و تخریب محیطزیست به تهران امروز میگوید: «ویلاسازی در شمال را نمیتوان گفت كار بدی است،زیرا شمال یك استان گردشگری است و در هر صورت باید این نوع فضاها برای مسافرین داخلی و خارجی ایجاد شود.اما در كجا این ویلاها ساخته میشود و خلاف ساخته میشود،این موضوعی است كه همه را نگران كرده و این عدم رعایت كاربریها همه را نگران كرده است.در حال حاضر حدود هفت هزار هكتار از باغات چای شمال كه میتواند هم برای گردشگر جذابیت داشته باشد و هم نیاز چای كشور را تامین بكند،تغییر كاربری داده و تبدیل شده است.در حدود سه هزار باغات توت،تغییر كاربری پیدا كرد و تبدیل شد.حدود هزار هكتار مزارع برنج تغییر كاربری داد و تبدیل شد.فاجعه از همین جا آغاز میشود.بهطور مثال:كاربریها اگر گردشگری باشد ایرادی ندارد اما وقتی هزار تن ابریشم در كشور نیاز داریم، در حال حاضر صد تن تولید داریم و نهصد تن وارد میكنیم،چرا باید سه هزار هكتار باغات توت ما تغییر كاربری پیدا كند و تبدیل به ویلا شود!؟»
دلیل تبدیل جنگل به ویلا چیست؟
عضو فراكسیون محیطزیست از دلایل تبدیل باغات و جنگلها به ویلا میگوید: «یكی از دلایل را میتوان گفت عدم توجیه كشاورزی هست.یعنی محصولات كشاورزی ما بهدلیل واردات بیجا و عدم نظارت صحیح دستگاههای دولتی بر این امر است كه خیلی راحت تغییر كاربری از باغ به ویلا میدهد.وقتی برای یك پروژه عمرانی دو هزار متر زمین را تبدیل به كارگاه میكنند،وزارت جهاد كشاورزی آنها را به دادگاه معرفی میكند و پای مطالبهاش میایستد،بسیار خوب است.اما در جایی هزاران هكتار زمین زراعی برنج تبدیل به ویلا و ساختمان میشود و كسی هم توجه نمیكند.»مهرداد بائوجلاهوتی،نماینده مجلس یك عزم جدی را در این زمینه لازم میداند و در مورد متولی اصلی این امر میگوید: «سازمان محیطزیست به جای هشدار باید به صورت عملی وارد صحنه بشود،خصوصا مردم را به عنوان حامیان محیطزیست همراه خودش كند تا جلوی تخریب جنگل گرفته شود.مجلس هم به عنوان نماینده ملت پیگیر این موضوع بهطور جدی است تا جلوی تخریب جنگلها گرفته شود.»
نظر شما