سلامت نیوز : فناوری‌‌های جدید جراحی و افزایش آگاهی افراد جامعه موجب شده است تا در سال‌های اخیر شاهد افزایش شمار متقاضیان برای جراحی‌های تنه باشیم. امروزه علاوه بر جراحی‌های پلاستیک و زیبایی بینی که به اپیدمی در جامعه تبدیل شده، جراحی‌های صورت به‌ویژه پلک، همپای جراحی پلاستیک بینی متقاضی بسیاری پیدا کرده است. افتادگی پلک، به‌ویژه پلک بالا (فوقانی) كه شیوع قابل‌توجهی یافته فقط می‌تواند به خود پلک منتهی شده یا در ارتباط با ابرو و پیشانی یا همه صورت باشد.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایران ؛ در این میان البته مانند آنچه در سایر مسائل مربوط به پزشكی شاهد آن هستیم، تبلیغات به‌ویژه از دسته غیرواقع و عوام‌فریب آن، از پزشكی عقب نمانده و مثلاً در بعضی تبلیغات‌ دیده می‌شود که با یک نخ مدعی می‌شوند مشکلات افتادگی ابرو و پلک‌ها به آسانی برطرف می‌شود. ادعایی كه به گفته بسیاری از متخصصان و پزشكان نمی‌تواند در درازمدت نظر بیمار را تامین کند و در نهایت مشکل آن‌ها دوباره به قوت قبل باز خواهد گشت. در این‌باره دكتر سارا قربانی، فوق‌تخصص جراحی پلاستیک و ترمیمی و عضو انجمن جراحان پلاستیک و زیبایی در گفت‌و‌گو با توضیح می‌دهد كه این نخ‌ها دست‌كم بیش از 2 سال عملکرد خود را حفظ می‌كنند و اگرچه با افزایش سن احتمال شل شدن و بازگشت ارتجاعی دارند، اما شاهدیم که حتی در برخی افراد 10 تا 12 سال هم آثار خود را حفظ کرده و دیگر نیازی به اقدام مجدد نیست.

دكتر قربانی درباره افتادگی پلك و زمان آن هم این‌گونه توضیح می‌دهد كه این افتادگی معمولاً از 35 سالگی به بعد با شل شدن و افزایش میزان پوست صورت شروع و شامل عضلات و چربی‌های پلک هم می‌شود. با بالا رفتن سن افراد، گاه حتی این شل شدن پوست تا روی مژه‌ها نیز کشیده شده و سنگینی آن احساس می‌شود. همین امر موجب می‌شود كه بیشتر این افراد بعد از چند ساعت با خستگی و کاهش توانایی دید مواجه شوند.

 تکنیک های متفاوت در جراحی پلک
وی درباره انجام عمل افتادگی پلك با اشاره به این‌كه این عمل با تکنیک‌های متفاوت و متنوعی انجام می‌شود، می‌گوید: این عمل جراحی تقریباً به شكل سرپایی انجام می‌شود. پس از معاینه و تایید نیاز به جراحی و بستری، در مدت یک تا یک و نیم ساعت جراحی انجام شده و پس از 2 ساعت بستری موقت در مرکز درمانی، بیمار ترخیص می‌شود. البته چون گاه افتادگی همزمان ابروها هم وجود دارد، سعی می‌کنیم هر دو جراحی را با هم و از طریق همان یک برش یا برش‌های دیگر با هم انجام دهیم. برش مورد نیاز در حد فاصل محل رویش مو روی شقیقه‌ها و پیشانی ایجاد شده و با نخ‌های ویژه و با چند بخیه لایه‌های افتاده از جمله عضلات متصل و ضمایم آن را تک‌تک یا یکجا به ناحیه‌ای در زیر محل رویش موها روی جمجمه از دو یا سه نقطه متصل می‌کنیم.

وی با اشاره به این‌كه وقتی قصد داریم مشکلی را برطرف کنیم، باید فیزیولوژی و علت به وجود آمدن یا تشدید آن را درک کرده و سپس اقدام به طرح درمان و اجرای آن کنیم، اظهار می‌كند: جراحی‌های اصلاحی در این موارد بسیار سبک‌تر بوده، اما در نهایت بدون آن نیز باز این احساس در افراد وجود دارد که از همسن‌های خود که جراحی نکرده‌اند، جوان‌تر به نظر می‌رسند. روش دیگری هم برای بالا کشیدن ابرو و پیشانی استفاده می‌شود که به آن آندوسکوپیک می‌گویند. البته این روش با کمترین برش یعنی از 3 ناحیه، هر کدام 2 برش 3 سانتیمتری لابه‌لای موهای بالای پیشانی قابل انجام است که در مقایسه با روش‌های کلاسیک و قدیمی که از بالای یک گوش تا بالای گوش طرف دیگر، لابه‌لای موها برش نیاز داشت، بسیار مناسب‌تر است.

 بالا کشیدن پلک از طریق جمجمه
به گفته عضو انجمن جراحان پلاستیک و زیبایی در روش آندوسکوپیک، جراح با استفاده از دوربین آندوسکوپیک و چاقوی مخصوص آن، عضلات و افتادگی‌های عضلانی و پوستی از محل خود جدا شده را با روشی خاص و با محاسبات از قبل تعیین شده، بالا کشیده و در نقاط مناسب روی جمجمه بخیه می‌كند. در این میان مازاد باقیمانده عضلات و ضمائم آن برش داده و جدا می‌شود. روش آندوسکوپی تکنیک خوبی بوده و برش کمتری نیاز دارد و با عوارض کمتری همراه است، اما در مواردی که پوست پیشانی خیلی زیاد چروک‌های متعدد و افتادگی شدیدی دارد، توصیه می‌شود به جای جراحی لیفتینگ آندوسکوپیک، از روش جراحی باز استفاده شود.

وی با اشاره به این‌كه تشخیص انتخاب روش برعهده جراح بوده و اوست که می‌تواند بهترین و کم‌عارضه‌ترین نوع تکنیک جراحی پلاستیک را برای بیمار استفاده کند، می‌گوید: روش‌های جراحی پلاستیک در ایران کاملاً به روز و همگام بسیاری از کشورهای جهان است. اعمال جراحی لیفتینگ پیشانی صورت، ابروها و پلک مدتی است که با اعمال جراحی زیبایی و پلاستیک بینی رقابت می‌کند و تقریباً در این زمینه نیز به رتبه نخست جهان نزدیک می‌شویم. علت این مسأله افزایش آگاهی و تمایل به این نوع جراحی از یک‌سو و افزایش جمعیت دارای سن و سال بالا از سوی دیگر است.

 سن مناسب برای جراحی پلک ها
وی با تاكید بر این‌كه نقش این‌جراحی‌ها در بهبود کیفیت زندگی و رضایتمندی افراد ثابت شده است، می‌افزاید: متأسفانه در حال حاضر بسیاری از جوانان به این‌ عمل‌ها گرایش نشان می‌دهند؛ به‌ویژه بالا کشیدن ابروها که مراجعه‌کنندگان از 19 تا 28 سالگی بیشترین مخاطبان آن را تشکیل می‌دهند. این كار کاملاً نادرست بوده و همواره توصیه ما این است كه افراد در سنین بالاتر از 32 سال برای لیفت ابرو مراجعه كنند. چرا كه از این سن پوست، خود را ول کرده و شل می‌شود. در این صورت اگر جراحی صورت بگیرد، نتایج ماندگار بهتری نسبت به سنین زیر 28 سال خواهیم داشت و عود مجدد هم کمتر دیده می‌شود.

دكتر قربانی با بیان این‌كه افراد زیر 30 سال برای زیبایی به هیچ چیزی به‌ویژه تزریق بوتاكس احتیاجی ندارند، تاكید می‌كند: اگر این افراد قصد دارند برای درمان افتادگی پلک یا ابروها اقدام کنند، بهتر است برای گرفتن بهترین نتیجه حداکثر از سن 38 سالگی به بالا آن هم با نظر پزشک معالج و باتجربه اقدام کنند. افرادی که به علل وراثتی و مشکلات ژنتیکی به افتادگی پلک و ابروها مبتلا هستند، از این امر جدا بوده و براساس تشخیص و معاینات لازم حتی شاید در سنین 20 تا 25 سالگی هم کاندیدای جراحی پلاستیک باشند. افرادی که مشکلی نداشته و جوان و با طراوت هستند، معمولاً با وسواس، در سنین کم به دنبال جراحی زیبایی می‌روند و تمایل دارند که تغییرات مافوق تصوری را شاهد باشند. عمل‌های جراحی در این افراد شاید توقع طبیعی و نرمال را برطرف نکند چه رسد به اینکه انتظار سوپرنرمال و بیش از تصور را برطرف کند.

 عوارض پس از جراحی
وی با اشاره به این‌كه بیشتر این افراد از پیامدهای عمل جراحی ناراضی خواهند بود، می‌گوید: در این شرایط معمولاً به علت جوان بودن، ارتجاعی بودن یا سالم بودن بافت کلاژن و اینکه تغییرات جدی‌ در پوست ایجاد نشده است، متأسفانه کمتر از 6 ماه شاهد بازگشت پوست به وضع نخست خود هستیم. این عمل‌ها بی‌شک عوارض خود را خواهد داشت که ازجمله می‌توان به ریزش مو در محل برش و جراحی پیشانی، عفونی شدن، باقی ماندن جای جراحی و مشکلات عصبی اشاره کرد. به گفته وی درباره پلک باید مطمئن باشیم که این افراد مشکلات چشمی، اختلالات دید، خشکی چشم یا آبریزش چشم نداشته باشند و از مشکلات غددی مانند پرکاری تیروئید و به‌ویژه اختلالات دید و بینایی نیز مطلع باشیم. سابقه دیابت و فشار خون هم از دیگر نکات قابل‌توجه است.

این فوق‌ تخصص جراحی پلاستیک با بیان این‌كه طراحی قبل از عمل و نبود تقارن‌های قبل از عمل بسیار مهم است، می‌گوید: باید توجه بیمار را به این مسائل جلب کنیم تا بداند چه مشکلاتی قبل از عمل داشته و تا چه حد قابل درمان و اصلاح است. در این شرایط به طراحی درمان می‌رسیم که باید متقارن و به اندازه طبیعی باشد. برداشتن بیش از حد پوست پلک می‌تواند به باز ماندن پلک، خشکی چشم و زخم قرنیه، اختلالات بینایی و حتی مشکلات جدی‌تر منجر شود. اگر پوست اضافی پلک را کمتر از حد مورد نیاز برداریم، مشکل بیمار حل نشده و احتمالاً کمتر از 2 سال برای پیگیری مجدد عود افتادگی پلک به باز خواهد گشت. نبود دقت در برداشتن میزان مناسب از بافت‌های اضافه شامل بافت‌های زیر پوست ازجمله چربی هم می‌تواند نتیجه عمل را نازیبا کرده و توده به‌جامانده‌ای را ایجاد کند. اگرچه عمل جراحی پلک، ساده به شمار می‌رود، اما باید دانست که یکی از پیچیده‌ترین عمل‌های جراحی پلاستیک چشم محسوب شده و این مهم بارها از سوی جراحان سراسر دنیا اعلام شده است.

وی درباره پف زیر چشم هم با بیان این‌كه علت این نوع تورم متفاوت است و می‌تواند به علت چربی بیش از اندازه، رشد غیرعادی عضله و تجمع آب باش، توضیح می‌دهد: وقتی پف زیر چشم به علت تجمع چربی و رشد غیرطبیعی عضله باشد، درمان آن ساده، موثر، ماندگار و موفق‌تر است، اما اگر علت این پف تجمع آب به علت سینوزیت، کم‌کاری تیروئید، مشکلات کلیه و کبد باشد كه به‌ویژه این مسأله برای زنان در ایام عادت ماهانه و تجمع بیش از حد آب، وضوح و افزایش حجم بیشتری دارد، باید دانست که جراحی پلک برای رفع پف و برجستگی آن موفقیت چندانی نداشته و توصیه نمی‌شود. باید ابتدا عامل زمینه‌ای از جمله سینوزیت و مشکل غددی را رفع کرد.

صورت، پرترافیک ترین قسمت بدن!
دكتر قربانی درباره بوتاكس هم می‌گوید: این ماده دارویی را نباید با ژل که برای پر کردن چین و چروک‌های عمیق چهره استفاده می‌شود، اشتباه گرفت. بوتاکس پس از تزریق، جذب می‌شود و فقط اثر آن که فلج موقت عضلات چهره است، باقی می‌ماند و اثر پرکنندگی ندارد. خوشبختانه این ماده نیاز ما را به جراحی‌های پیشانی کمتر کرده، سن این جراحی‌ها را بالاتر برده و در واقع ماندگاری را بیشتر کرده است. این ماده عمل چین‌ها را کم، از بروز چین‌های جدید و از اینکه چین‌های جدید نیز عمیق‌تر شود، جلوگیری می‌کند. وی با اشاره به این‌كه استفاده از ژل به‌ویژه در نواحی پیشانی و نقاط اخم به هیچ وجه توصیه نمی‌شود، می‌گوید: ژل بعد از مدتی حرکت کرده و در ریشه بینی یا در پلک‌های بالا جمع می‌شود. تخلیه آن هیچ‌گاه کامل نشده و همیشه مقداری باقی می‌ماند.

عفونت‌های مکرر حتی در نواحی چشم از دیگر عوارض این نوع ژل‌هاست که در مقایسه با تزریق چربی هیچ برتری و مزیتی ندارد. برای افتادگی صورت تکنیک‌های وسیع‌تر و پیشرفته‌تر است. وی در پایان با تاكید بر این‌كه بافت‌های زیرین از جمله عضله و چربی و عروق پوست هم محکوم به افتادگی است، می‌گوید: صورت، پرترافیک‌ترین ناحیه از نظر عروق و اعصاب است. از آنجا که احتمال آسیب به این قسمت‌های حساس بسیار زیاد است، توصیه می‌شود افرادی اقدام به جراحی این نواحی کنند که از تبحر کافی برخوردار بوده و آناتومی و فیزیولوژی سر، صورت و گردن را می‌دانند و تجربه کافی دارند.