سلامت نیوز:اخیرا فیلم مستندی به کمک چندین خبرنگار و فعال اجتماعی در مورد کشت بادمجان‌های تراریخته در بنگلادش تهیه شده است. این فیلم بیشتر به قضیه بادمجان‌های تراریخته‌‌ از نگاه کشاورزان می‌پردازد.

به گزارش سلامت نیوز در ابتدای فیلم در مورد نقش بادمجان در فرهنگ بنگلادش و تنوع آن در این کشور صحبت می‌کند. بادمجان یکی از محصولات مهم بنگلادش است که حتی در فرهنگ غذایی آن‌ها نقش مهمی را ایفا می‌کند.

بعد از آن در مورد بادمجان‌های تراریخته در بنگلادش که در واقع یک برنامه امریکایی است که به کمک شرکت‌های خصوصی مثل مونسانتو و شرکت هندی تابعه‌اش، Mahyco و شرکت بنگادشی Laal Teer راه اندازی شده است، صحبت می‌کند.

بادمجان‌های تراریخته با تبلیغات زیادی در بنگلادش معرفی شدند. شرکت‌های تراریخته با شعار افزایش زمین‌های کشاورزی، کاهش هزینه کشاورزان با این ادعا که آفت‌ها به بذرهای تراریخته بادمجان آسیب نمی‌زند، خود را در این منطقه مطرح کردند. حتی آن‌ها چند کشاورز را به عنوان نمونه‌های موفقی که محصولات تراریخته بادمجان زیادی را برداشت کرده بودند و آفت‌ها به محصول‌شان آسیبی نرسانده است، نشان دادند.

حتی این ادعا هم پایه و اساس واقعی نداشت و فقط از جانب مسئولان شرکت‌های تراریخته مطرح شده است و با مصاحبه با شخص کشاورز، ادعای آن‌ها رد شد. این کشاورز در مصاحبه خود گفت همه محصولاتش قبل از برداشت، توسط آفت‌ها از بین رفتند.

به ادعای شرکت‌های تراریخته کشاورز دیگری بود که مدعی بود محصولاتش بدون هیچ آسیب و آفتی به مرحله برداشت رسیدند و این کشاورز از محصولاتش رضایت تمام را داشت.

اما نتیجه تحقیقات خبرنگاران و فعال با ادعای مسئولان شرکت‌های تراریخته کالا در تضاد بود. طبق تحقیقات آن‌ها از هر ۴ کشاورز، ۳ نفر آن‌ها از محصولاتش ناامید شده است وتمام درآمد خود را از دست داده است.

گاردین هم از بین رفتن محصولات را تایید کرد

در سال ۲۰۱۴ خبرنگار گاردین با ۱۹ کشاورز از ۲۰کشاورزی که بادمجان تراریخته کشت کرده بود، صحبت کرد و ۹ نفر آن‌ها اذعان کردند که با بذرهای تراریخته مشکل داشتند و از ۵ مزرعه کشاورزی، محصول ۴ مورد آن با شکست مواجه شد. اما بازهم این شکست‌ها باعث عدم توسعه این پروژه نشد.

در سال ۲۰۱۵ این بذرها به ۱۰۸ کشاورز داده شد و با ۱۶ نفر آن‌ها در این فیلم صحبت شده است که همه آن‌ها از بد بودن بذرها شاکی بودند. کشاورزان معتقدند بیشتر بذرها قبل از استفاده آلودگی باکتریایی دارند و قبل از اینکه به ثمر برسند، از بین می‌روند.

بذرهای تراریخته با شعار اینکه در برابر آفت‌ها مقاوم هستند، عرضه شدند، اما این ادعای شرکت‌های تراریخته کاملا غلط بود و بیشتر آن‌ها به دلیل آفت زدگی از بین رفتند. در فیلم نشان داده شده است که سم‌پاشی هم نتوانسته است بذرها را از شر آفت‌ها نجات دهد.

به گزارش گاردین بسیاری از این کشاورزان طوری متضرر شدند که حتی هزینه‌ تامین خورد و خوراک خانواده خود را هم نداشتند.

در اینجور مواقع که محصولات تراریخته از بین می‌روند، همیشه کشاورزان هستند که مورد سرزنش واقع می‌شوند. اگر محصولات خوب باشند، این تکنولوژی تراتریخته است که باعث آن شده است و اگر محصولات بد باشد، مقصر کشاورز است.

تعریف جدیدی از موفقیت

بر اساس گزارش‌های بی‌بی‌سی، مسئولان شرکت‌های تراریخته قبل از رسیدن کامل محصول، آن‌ها را به رسانه‌ها و دولت مردان نشان می‌دهند و ادعا می‌کنند که بذرهای تراریخته آن‌ها بسیار پرثمر است. اما در عمل این محصولات قبل از برداشت از بین می‌روند. این افراد ادعا می‌کنند دستاورد خوبی دارند ولی درعمل شکست و ضرر آن برای کشاورز است.

حتی اگر بادمجان‌های تراریخته هم به ثمر برسند، هنوز هم در سالم بودن آن‌ها شک هست. شرکت‌های تراریخته ادعا می‌کنند این بذرها را در زمینه سم شناسی و آلرژی آزمایش کرده‌اند. اما زبیر ال محمود، از استادان دانشگاه داکا بنگلادش می‌گوید مطالعات Mahyco را دیده است و معتقد است پروتکل‌های لازم در آن رعایت نشده است.

اعتراض کردن به کشت بادمجان‌های تراریخته بیشتر برای متوقف کردن دیگر محصولات تراریخته است. سال آینده سیب زمینی‌های تراریخته قرار است کشت شود و در دوسال آینده برنج‌های تراریخته. حتی عرضه آزمایشی برنج طلایی هم چندی پیش آغاز شده است.

معترضان به محصولات تراریخته سفت و سخت بر سر مواضع خود هستند تا بیش از این این محصولات دستکاری شده وارد سیستم غذایی‌شان نشود.

موسسه‌های بنگلادشی از دولت می‌خواهند تا از منایع ژنتیکی کشورشان حفاظت کنند. آن‌ها معتقدند با از بین رفتن غذاهای ارگانیک، آینده جهان هم به خطر می‌افتد. پس همه جهان نسبت به خطرات تراریخته‌ها مسئولند.

لازم به ذکر است در حال حاضر دیگر مساله فروش تجارت بذرهای تراریخته نیست در این کشور مطرح نیست  مساله اصلی اینجاست که سطح زیر کشت تراریخته را ثابت نگه دارند و نگذارند سطح زیر کشت کاهش بیابد.

به نظر میرسد شرکتهای چندملیتی با برنامه ریزی دقیق و با نفوذ به سبد غذایی اصلی مردم هر کشوری میخواهند اهداف شوم خود را در آن کشور دنبال کند.