سلامت نیوز: با نزدیك شدن شروع مدارس حرف و حدیث‌ها پیرامون سال نو تحصیلی فزونی می‌گیرند به ویژه بوی برنامه‌ریزی‌ها و تغییرات جدید هر روز بیش از پیش بیشتر به مشام می‌رسد. آخرین سوژه مورد توجه مسئولان وزارت آموزش و پرورش زنگ ورزش بوده است. نكته‌ای كه رئیس این وزارتخانه آن را مورد توجه قرار داده و از ناكافی بودن زمان دو ساعته اختصاص یافته به تربیت‌بدنی سخن گفته است.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه آرمان، تمام شدن تابستان را بیش از هر كسی دانش‌آموزان احساس می‌كنند، زیرا هرقدر تابستان برای آنها فصل خوشی و تفریح بوده است پاییز با تغییری 180 درجه‌ای در زندگی آنها، فصل شروع درس و تحرك برای آینده است. ماه مهر در كنار تمام جدی بودن‌هایش شیرینی‌های ویژه خود را دارد كه باعث می‌شود بچه‌ها با شوقی وصف‌ناشدنی منتظرش باشند. یكی از زنگ‌های مورد علاقه ما در طول هفته زنگ ورزش بود كه با اینكه زمانش كوتاه بود ولی قسمت عمده‌ای از خاطرات ما از این زنگ است. عشق زنگ ورزش بودن دهه نمی‌شناسد و از پنجاهی و شصتی گرفته تا هفتادی و هشتادی آن را دوست دارند. اما زنگ ورزش در كشور ما چندان هم بی‌حكایت نیست و مشكلات ویژه خود را دارد كه گاهی باعث می‌شود شیرینی‌های این زنگ به تلخی بدل شود. زنگ ورزش‌های كوتاه و كمبود امكانات شاید مهم‌ترین دلایل دلزدگی از زنگ ورزش باشند. اما این روزها زنگ ورزش در حاشیه نمانده است و حداقل توانسته به اظهارنظرهای بعضی مسئولان راه یابد. به نظر می‌رسد كه نگاه دغدغه‌مندانه‌ای به این زنگ در حال شكل‌گیری است.
2 ساعت زنگ ورزش كافی نیست
روز گذشته وزیر آموزش و پرورش با بیان اینكه در برنامه درسی مدارس دو ساعت به تربیت‌بدنی در هفته اختصاص داده شده است كه این زمان كافی نیست، تصریح كرد: برنامه درسی محدودیت‌هایی دارد اما اقدام المپیادهای درون مدرسه‌ای كه شروع شده است عملا فعالیت‌های بدنی دانش‌آموزان را افزایش داده است. علی‌اصغر فانی با بیان اینكه در سال گذشته بیش از 5/3میلیون دانش‌آموز در این فعالیت‌ها حضور داشتند، گفت: حضور دانش‌آموزان در این عرصه زمینه‌هایی را برای ورزش همگانی فراهم خواهد كرد. به گزارش فارس، او با اشاره به اینكه یكی از سیاست‌های آموزش و پرورش جلب مشاركت سایر نهادهاست، اظهار كرد: نخستین تفاهم‌نامه‌ای كه آموزش و پرورش با سایر دستگاه‌ها امضا كرد، تفاهم‌نامه با وزارت ورزش و جوانان بود كه باب‌های فراوانی برای همكاری دیده شد و بخشی از آنها هم عملیاتی شده است.
فقط 15 درصد ایرانی‌ها ورزش می‌كنند
آمارها نشان می‌دهد كه كمتر از 15 درصد ایرانی‌ها ورزش می‌كنند. این در حالی است كه در كشورهای پیشرفته 70 درصد جمعیت اهل ورزش هستند. با این اوصاف وقتی بودجه سلامت ده برابر بودجه ورزش می‌شود نباید زیاد تعجب كرد، زیرا كسانی كه ورزش نمی‌كنند طبیعی است كه مریضی در میانسالی و پیری در کمین آنها باشد. ایرانی‌هایی كه 9 ساعت از وقت خود را در شبكه‌های اجتماعی سپری می‌كنند حاضر نیستند كه نیم ساعت از وقت خود را در طول روز به ورزش كردن اختصاص دهند. وقتی حتی یك پیاده‌روی ساده از محل كار به خانه برای آنها كار سختی است نتیجه‌اش سرازیر شدن وسایل نقلیه شخصی در خیابان‌هاست. ادامه ماجرای ورزش نكردن ایرانی‌ها به این ختم می‌شود كه 25 میلیون ایرانی اضافه وزن دارند، 44درصد مرگ و میرها در كشور در اثر بیماری‌های قلبی است، 17 درصد ایرانی‌ها فشار خون بالا دارند و در طول چهل سال مشكلات حركتی و ناتوانی ایرانی‌ها 50درصد افزایش می‌یابد. این تنها گوشه‌ای از ماجراست و ورزش نكردن بر هزار و یك مرض بزرگ و كوچك دیگر، مستقیم و غیرمستقیم تاثیر می‌گذارد.
ساعت زنگ ورزش نامناسب است
الناز 14 ساله امسال به سال سوم متوسطه اول می‌رود و زنگ ورزش را دوست ندارد. او در این باره می‌گوید: «زنگ ورزش را معمولا زنگ وسط می‌گذارند و چون برای این زنگ باید به باشگاه برویم و باشگاه هم در بیرون از مدرسه است خیلی خسته می‌شویم. بعد از زنگ ورزش، زنگ ریاضی را می‌گذارند و چون خیلی زنگ ورزش خسته می‌شویم نمی‌توانیم روی درس تمركز داشته باشیم.» او ادامه می‌دهد: «ما برای زنگ ورزش همه امكانات را داریم ولی چون زمانش بد است من دوست ندارم، زنگ ورزش از این بیشتر باشد. من به ورزش كردن علاقه دارم و بیرون از مدرسه هم در رشته بدنسازی فعال هستم.» محمد 11 ساله امسال به متوسطه اول می‌رود. او دوست دارد زمان زنگ ورزش بیشتر باشد و در هفته چهار ساعت زنگ ورزش داشته باشند. او می‌گوید: وضعیت امكاناتی كه برای زنگ ورزش داریم چندان مطلوب نیست، زیرا بسیاری از آنها قدیمی شده‌اند. من ورزش كردن را بیشتر بیرون از مدرسه پیگیری می‌كنم و در رشته والیبال فعال هستم و باشگاه می‌روم.
از كمبود امكانات ورزشی می‌نالند
صدف 13 ساله زنگ ورزش را دوست ندارد و بیشتر به فعالیت‌های فكری علاقه دارد. او می‌گوید: «به دلیل كمبود امكاناتی كه در زنگ ورزش داریم فقط می‌توانیم چند رشته ورزشی را انجام دهیم و تنوع ورزشی وجود ندارد. در مدرسه ما تمركز روی والیبال و تنیس است ولی من رشته بسكتبال را بیشتر دوست دارم كه كمتر به آن توجه می‌شود. شاید اگر امكانات زنگ ورزش را بیشتر كنند علاقه‌ام به این زنگ بیشتر شود. ولی در كل زنگ ریاضی را به زنگ ورزش ترجیح می‌دهم.» او ادامه می‌دهد: «در بیرون از مدرسه هم ورزش خاصی انجام نمی‌دهم و زیاد حوصله باشگاه رفتن ندارم.» آرین 10ساله در پاسخ این سوال كه آیا زنگ ورزش را دوست دارد، می‌گوید: «هم آره و هم نه! دوست دارم زنگ ورزش بیشتر باشد و در هفته دو یا سه زنگمان، زنگ ورزش باشد. ولی چون معلم‌مان بداخلاق است زنگ ورزش را دوست ندارم. معلم‌مان خیلی سختگیر است و اجازه نمی‌دهد ورزش مورد علاقه خودمان را بازی كنیم.»
ورزش نكردن از فعالیت مفید در آینده می‌كاهد
رئیس جامعه پزشكان متخصص داخلی ایران با بیان اینكه متاسفانه در چند دهه اخیر متوجه شده‌ایم كه ورزش روز به روز از زندگی ایرانی‌ها به ویژه جوانان و كودكان رخت بربسته است، می‌گوید: یكی از دلایل این مساله عدم علاقه والدین به ورزش كردن است كه این به فرزندانشان هم تسری پیدا كرده است. ایرج خسرونیا ادامه می‌دهد: یكی دیگر از دلایل این مساله كه بیشتر در شهرستان‌ها مشاهده می‌شود، خبره و وارد نبودن معلمان ورزش مدارس به امور ورزشی است. این مشكلات باعث می‌شوند ورزش كردن در سنین كودكی و نوجوانی كاهش یابد. او می‌افزاید: بنابراین دیده می‌شود كه وقتی بچه‌ها به سنین بالاتر می‌رسند جثه ضعیف، كاهش وزن و قدرت بدنی كمی دارند. این افراد وقتی وارد دانشگاه یا محیط كار می‌شوند از ضعف عمومی بدنشان شكایت دارند و قدرت بدنی لازم برای فعالیت در این محیط‌ها را ندارند.
نظر شما