فرید محمودی چلیچه 26ساله است و اهل «چلیچه» شهرستان فارسان چهارمحال و بختیاری؛ دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی که از سال1397 وارد دانشگاه فرهنگیان شده و حالا 2سال سابقه تجربی تدریس در مناطق محروم کوهرنگ را دارد و معلم مدرسه کانکسی روستای «کچوز» است.

فداکاری معلم برای نجات دو دانش‌آموز از دل سیلاب

در روزهای اخیر، فیلمی از این معلم بختیاری در شبکه‌های مجازی دست‌به‌دست شده است که فداکاری او را برای نجات 2دانش‌آموز از دل سیلاب نشان می‌دهد. حالا این معلم در گفت‌وگو با همشهری حادثه را روایت می‌کند.

کوهرنگ پهناورترین شهرستان چهارمحال و بختیاری است که از 3بخش مرکزی، بازفت و دوآب صمصامی تشکیل شده که روستاهایش پراکندگی زیادی دارند و بیشترین پراکندگی هم سهم بازفت است‎؛ همان بخشی که فرید محمودی چلیچه معلم یکی از روستاهایش است. او روایت می‌کند که برای تردد به کوهرنگ باید از گردنه چری، یکی از برفگیرترین گردنه‌های کشور، عبور کرد که ارتفاع برف در آن گاهی به 12متر هم می‌رسد و همین شاید مهم‌ترین دلیلی باشد که در فصل بارندگی و سرما معلم روستا مجبور می‌شود تا یک‌ماه هم در مدرسه بماند‎. در حالت عادی محمودی چلیچه از شنبه تا چهارشنبه در روستا ساکن است.‌

ماجرای روز حادثه
دوشنبه 17اردیبهشت مسیلی که از میان خانه‌های روستا عبور می‌کند با بارندگی‌ شدید، سیلابی شد. فرید محمودی چلیچه می‌گوید که هنگام تعطیلی مدرسه باران شدیدی می‌بارید: «بچه‌ها داشتند به خانه می‌رفتند. دلهره به جانم افتاد که سالم به خانه رسیده‌اند یا نه؟ داشتم مسیر را بررسی می‌کردم که متوجه فریادهای زینب(دانش‌آموزی با نیازهای ویژه‌) شدم. زینب به‌دلیل شرایط خاصش ترس زیادی دارد و گیرافتادن خواهرش زیبا، دانش‌آموز کلاس اول در رودخانه خیلی موجب نگرانی‌اش شده بود. وقتی به او رسیدم متوجه شدم زیبا در رودخانه گیر افتاده و روی یک سنگ مانده است.»

فیلم چطور منشر شد؟
سنگ‌ها را چندماه پیش معلم و اهالی در مسیل گذاشته بودند که بچه‌ها راحت‌تر تردد کنند؛ مسیلی که معمولا فقط در حد یک آب‌باریکه است ولی این‌بار چون یک رود خروشان شده بود. باران آن‌قدر شدید بود که سنگ‌ها را برده و فقط یک سنگ بزرگ مانده بود. فرید محمودی چلیچه این را می‌گوید و توضیح می‌دهد: «داخل آب رفتم و زیبا و بعد زینب را به آن طرف مسیل رساندم. این موقع بود که متوجه شدم راهبر آموزشی که برای سرکشی به مدرسه آمده بود از ما فیلم می‌گیرد. بنابراین فیلم این اتفاق در شبکه‌های مجازی چرخید. خدا را شکر بچه‌ها سالم بودند، اما اگر یکی از دانش‌آموزان پایش سر می‌خورد خدا می‌داند چه اتفاقی می‌افتاد.»

یک خبر خوب؛ ساخت پل
این مسیل حتی یک پل هم ندارد؛ درحالی‌که پراکندگی روستا موجب شده تعدادی از خانه‌ها آن‌طرف مسیل باشد و تعدادی هم این طرف‌ «بچه‌ها هر روز حتی تا نیم‌ساعت پیاده‌روی می‌کنند تا به خانه برسند.»
حالا که فیلم منتشر شده، خیران و مسئولان زیادی پیگیر شده‌اند تا برای تردد ایمن بچه‌ها از این مسیل یک پل روی آن بسازند. این خبر را هم آقامعلم به ما می‌دهد و می‌گوید: «گرچه این مسیل معمولا آب ندارد، اما ساخت پل تردد بچه‌ها را راحت می‌کند.»

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha