پزشک می‌تواند از آزمایش ادرار برای تشخیص یا کمک به درمان چندین بیماری استفاده کند. در ادامه به نکات مهمی در مورد ازمایش ادرار اشاره می کنیم.
وجود خون در ادرار
در صورت مشاهده خون در ادرار فوراً به پزشک مراجعه کنید. این عارضه ممکن است ناشی از عاملی نسبتاً بی‌ضرر باشد، مانند ورزش سخت یا مصرف دارو. یا ممکن است نشانه بیماری جدی‌تری مانند بیماری کلیوی، بزرگ شدن پروستات، سرطان مثانه یا عفونت مجاری ادراری باشد.
برخی غذاها و داروها رنگ ادرار را تغییر می‌دهند. به طور مثال، لبو رنگ ادرار را قرمز یا قهوه‌ای تیره می‌کند، مارچوبه رنگ آن را سبز و هویج رنگ آن را نارنجی می‌کند. برخی آنتی‌اسیدها می‌توانند ادرار را به رنگ کبود درآورد و برخی داروهای شیمی‌درمانی رنگ ادرار را نارنجی می‌کند. برخی مواقع رنگ غیرطبیعی می‌تواند نشانه‌ای از وجود یک مشکل و بیماری باشد. اگر رنگ ادرارتان به طور ناگهانی تغییر کرد و دلیل آن را متوجه نشدید، به پزشک مراجعه کنید.
بوی تندتر ادرار
غذاها، ویتامین‌ها و داروها همگی می‌توانند بوی ادرار را تغییر دهند. به طور مثال، مارچوبه در برخی افراد بوی آمونیاک را در ادرار ایجاد می‌کند. اگر آب کافی ننوشید یا مکمل ویتامین‌ب۶ مصرف کنید، ادرار نیز ممکن است بوی تندتری داشته باشد اما برخی بیماری‌ها نیز می‌توانند این تاثیر را داشته باشند. دیابت، عفونت مثانه و کلیه و نارسایی کبد همگی می‌توانند بوی ادرار را تغییر دهند. اگر تغییر ناگهانی رخ داد و برطرف نشد، به پزشک مراجعه کنید.
عفونت دستگاه ادراری
اگر یکی از این موارد را دارید، ممکن است رنگ ادرارتان قرمز یا قهوه‌ای باشد یا لکه‌هایی قرمز رنگ در ادرار وجود داشته باشد، یا ادرار سبز رنگ شود و بوی تندی داشته باشد. عفونت ادراری معمولاً به این دلیل اتفاق می‌افتد که باکتری وارد مثانه یا مجرای ادرار شده است، لوله‌ای که ادرار را از بدن خارج می‌کند. اگر هنگام ادرار سوزش دارید، پزشک می‌تواند نمونه‌ای از ادرار را آزمایش کند تا متوجه شود که آیا عفونت دارید یا خیر. اگر این بیماری را دارید، با آنتی‌بیوتیک قابل درمان است.
هایپرگلیسمی
زمانی است که قندخون(گلوکز) بیش از حد باشد. میزان بالای گلوکز نیز می‌تواند در ادرار ظاهر شود. شما نمی‌توانید با نگاه کردن به ادرار متوجه آن شوید اما پزشک می‌تواند با یک نمونه آزمایش آن را تشخیص دهد. همچنین می‌تواند نشانه وجود دیابت باشد. با گذشت زمان، دیابت می‌تواند منجر به بیماری قلبی، سکته مغزی، بیماری کلیوی، نابینایی و سایر بیماری‌ها شود.
آزمایش ادرار و دیابت
اگر پزشک تشخیص دهد که دیابت دارید، ممکن است انجام آزمایش را توصیه کند که آیا اجسام کتونی در خون و ادرارتان وجود دارد یا خیر. بدن ما زمانی که شروع به تجزیه چربی برای تولید انرژی می‌کند، کتون‌ها را می‌سازد زیرا نمی‌تواند آنطور که باید از قند برای انرژی استفاده کند. کتون‌ها در کتواسیدوز دیابتی که یک نوع اورژانس پزشکی است، افزایش می‌یابد.
کم آبی بدن
اگر ادرارتان تیره باشد و مثل همیشه ادرار دفع نمی‌کنید، ممکن است به این معنی باشد که آب کافی در بدنتان وجود ندارد. همچنین ممکن است احساس خستگی، حالت تهوع یا بی‌حالی کنید. پزشک ممکن است نمونه‌ای از ادرار را آزمایش کند تا میزان غلظت آن را تشخیص دهد.
آزمایش ادرار و بارداری
نوار تست حاملگی موجود در داروخانه می‌تواند ادرار بانوان را از نظر هورمونی آزمایش کند که صرفاً در صورت بارداری امکان استفاده از آن هست (به نام گنادوتروپین جفتی انسانی). دقت نتایج آن به احتمال زیاد ۱۰-۵ روز پس از تمام شدن قاعدگی است.
بیماری کلیه دیابتی
ادرار کف‌آلود می‌تواند نشانه این باشد که پروتئین بیشتر از حالت طبیعی در ادرارتان موجود است و اغلب اولین نشانه این بیماری است که دلیل اصلی نارسایی کلیه است و به رگ‌های خونی کوچک در کلیه‌ها آسیب می‌رساند. این امر موجب می‌شود که بدن، نمک، آب و مواد زائد بیشتری نسبت به آنچه که باید را در خون نگه دارد. پزشک برای اطمینان از وجود پروتئینی به نام آلبومین آزمایش را توصیه می‌کند تا متوجه شود که آیا به آن مبتلا هستید یا خیر.
گلومرولونفریت
ادرار خونی یا کف‌آلود می‌تواند نشانه این بیماری باشد. همچنین می‌تواند موجب تورم صورت یا مچ پا شود و گرفتگی عضلات و خارش پوست را ایجاد کند و زمانی اتفاق می‌افتد که فیلترهای ریز در یکی از کلیه‌ها ملتهب و موجب تجمع مایعات و مواد زائد در بدن شود و مشکلاتی مانند فشارخون بالا یا نارسایی کلیه را ایجاد کند. گلومرولونفریت به دلیل مشکلات متعددی از جمله عفونت یا بیماری خودایمنی ایجاد می‌شود.
واسکولیت
اگر این عارضه روی کلیه‌ها تاثیر بگذارد، ممکن است ادرار به رنگ چای درآید و تب و بدن درد را ایجاد کند و زمانی اتفاق می‌افتد که آنتی‌بادی‌هایی که بدن برای مبارزه با میکروب‌ها می‌سازد، به جای آن به رگ‌های خونی کوچک در یکی از اندام‌ها حمله می‌کند. همچنین ممکن است منجر به تشکیل پروتئین و خون در ادرار شده و عملکرد کلیه‌ها را متوقف کند.
انسداد خروجی ادرار
اگر نمی‌توانید ادرار کنید یا حس می‌کنید باید بیشتر ادرار کنید اما وقتی اقدام می‌کنید ادرار زیادی تخلیه نمی‌شود، می‌تواند به این معنی باشد که چیزی مانع خروج ادرار می‌شود. همچنین ممکن است خون را در ادرار مشاهده کنید یا ممکن است ادرار کدر به نظر برسد. انسداد می‌تواند ناشی از بزرگ شدن پروستات، سرطان مثانه، تنگی مجرای ادرار (شکلی از انسداد لوله ادرار)، لخته شدن خون یا سنگ کلیه که از مثانه خارج شده است، باشد.
سنگ کلیه
اگر پزشک تشخیص دهد که سنگ کلیه دارید، زمانی که مواد معدنی خاصی موجب تشکیل سنگ‌های ریز می‌شوند و مسیر لوله‌های خروج ادرار را مسدود می‌کنند، ادرار را از نظر وجود عفونت، خون، کلسیم و نوع خاصی اسید آزمایش می‌کنند. این آزمایشات همچنین می‌تواند به تشخیص مشکلات روده کوچک، غدد پاراتیروئید یا کلیه کمک کند.
لوپوس
بیماری لوپوس زمانی اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی به اشتباه به قسمت خاصی از بدن حمله می‌کند. اگر کلیه‌ها را تحت تاثیر قرار دهد (نفریت لوپوس)، می‌تواند موجب ادرار خونی یا کف‌آلود شود. درمان‌های موقتی برای آن وجود دارد اما هیچ بهبود قطعی ندارد و پزشکان مطمئن نیستند که چه چیزی موجب این بیماری می‌شود که بیشتر زنان را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
نظر شما